وضعيت شخصي‌سازي خدمات در كتابخانه‌هاي دانشگاهي ديجيتال ايران

هدف: جهت بهره‌گيري مطلوب از خدمات شخصي‌سازي نياز است وضعيت فعلي اين  خدمات در كتابخانه‌هاي دانشگاهي ديجيتال مورد بررسي قرار گيرد تا مشخص گردد كه كدام از مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي شخصي‌سازي نيازمند برنامه ريزي و توسعه است. روش پژوهش: اين پژوهش به روش پيمايش توصيفي انجام شده است. جامعه آماري آن شامل 70 كتابخانه دانشگاهي ديجيتال است. جهت گردآوري داده‌ها از سياهه وارسي استفاده گرديد كه سياهه وارسي براساس مرور نظام‌مند متون مرتبط تهيه گرديده است و براي تحليل داده‌ها از فنون آماري شامل توزيع فراواني و درصد فراواني استفاده گرديد.يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن بود كه 47 درصد شاخص‌هاي شخصي‌سازي محتوا؛ 47.1 درصد از شاخص‌هاي شخصي‌سازي تعاملي؛ 8.1 درصد شاخص‌هاي شخصي‌سازي ‌مشاركتي؛ 17 درصد از شاخص‌هاي شخصي‌سازي بازيابي اطلاعات؛ و 23.4 درصد شاخص‌هاي پروفايل كاربر در كتابخانه‌هاي دانشگاهي ديجيتال مورد بررسي وجود دارد. به طور كلي، وضعيت شخصي‌سازي خدمات در كتابخانه‌هاي دانشگاهي ديجيتال در سطح ضعيفي قرار دارد و آنچه كه براي شخصي‌سازي خدمات در كتابخانه‌هاي دانشگاهي ديجيتال ارائه شده است اكثريت به‌ صورت سفارش‌سازي/ كاربرمحور است. بنابراين لازم است كتابخانه هاي دانشگاهي در حركت به سوي كتابخانه‌هاي ديجيتال و استفاده از شخصي‌سازي خدمات عملكرد خود را بهبود دهند و ارائه اين خدمات به صورت سيستم محور در كتابخانه ها مورد بازنگري و توجه بيشتري قرار گيرد.اصالت اثر: اين پژوهش براي نخستين‌بار به بررسي وضعيت خدمات شخصي‌سازي در كتابخانه هاي دانشگاهي ديجيتال پرداخته است. افزون بر اين، با تهيه سياهه وارسي مبتني بر مرور نظاممند متون مرتبط سعي كرده است تا ديد جامع نسبت وضعيت شخصي‌سازي خدمات در كتابخانه هاي دانشگاهي ديجيتال ايران حاصل گردد.