ارزيابي جايگاه علمي جمهوري اسلامي ايران در ميان كشورهاي منطقه برمبناي داده‌هاي سال 2010 تا 2020

هدف: پژوهش حاضر تلاش دارد با رويكرد علم‌سنجي، جايگاه علمي جمهوري اسلامي ايران را در ابعاد و شاخص‌هاي مختلف و در مقايسه با كشورهاي منطقه مشخص كند. روش پژوهش: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي؛ به لحاظ رويكرد، كمّي بوده و از نظر شيوه گردآوري داده‌ها در دسته تحقيقات توصيفي جاي مي‌گيرد. اين مطالعه تلاش دارد با رويكرد علم‌سنجي و شاخص‌هاي مرتبط، به ارزيابي جايگاه جمهوري اسلامي ايران در ابعاد و شاخص‌هاي علمي طي سال‌هاي 2010 تا 2020 و در مقايسه با برخي كشورهاي منطقه بپردازد.يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه جمهوري اسلامي ايران در ابعاد مختلف علمي و در سال‌هاي مورد مطالعه، جايگاه‌هاي متفاوتي را احراز كرده است. طي  سال‌هاي مورد مطالعه، كيفيت آثار علمي كشور در عرصه بين‌المللي بيش از كميت آن رشد كرده است. سه كشور رژيم اشغالگر قدس، عربستان و تركيه رقباي اصلي ايران در اين زمينه هستند.نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق حاضر نشان مي‌دهد در دوران اخير، در شاخص‌هاي مورد مطالعه در ايران پيشرفت‌هاي زيادي به وقوع پيوسته است. رشد شاخص تعداد پژوهشگران پراستناد، گوياي آن است كه در بعد توانمندي انساني، قابليت‌هاي خوبي در كشور وجود دارد؛ اما از نظر برقراري ارتباطات بين‌المللي به منظور اجراي برنامه‌هاي پژوهشي مشترك، نسبت به ساير كشورهاي مورد مطالعه، ضعيف‌تر عمل كرده است. تعداد مجلات نمايه شده ايران در پايگاه استنادي وب آو ساينس در مقايسه با برخي از كشورهاي منطقه پايين‌تر است. در بعد حوزه‌هاي پژوهشي نوظهور نيز كشورهايي هستند كه موقعيت بهتري نسبت به كشور ما دارند و توانسته‌اند در مسير علم جهاني و حوزه‌هاي موضوعي سرآمد به فعاليت علمي بپردازند. يكي از ابعادي كه كشور در آنها خوب عمل كرده برنامه‌ريزي براي ارتقاي وضعيت آموزشي و پژوهشي دانشگاه‌هاي خود و ورود آنها به نظام‌هاي ارزيابي بين‌المللي بوده است.