شماره ركورد :
1402970
عنوان مقاله :
جدا سازي و شناسايي ملكولي گونه‌هاي كانديدا جدا شده از بيماران مبتلا به اونيكومايكوزيس به روش PCR-RFLP
پديد آورندگان :
ناصري ، علي دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده‌ي پزشكي - گروه انگل‌شناسي و قارچ‌شناسي پزشكي , كارگر ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده‌ي پزشكي - گروه انگل‌شناسي و قارچ‌شناسي پزشكي , فتي ، عبدالمجيد دانشگاه علوم پزشكي مشهد - مركز تحقيقات بيماري‌هاي سالك جلدي، دانشكده‌ي پزشكي - گروه انگل‌شناسي و قارچ‌شناسي پزشكي , جراحي ، ليدا دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده‌ي پزشكي - گروه پزشكي اجتماعي , پريان نوغاني ، محمود دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده‌ي پزشكي - گروه انگل‌شناسي و قارچ‌شناسي پزشكي , فاطمي اسفدن ، آسيه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده‌ي پزشكي - گروه انگل‌شناسي و قارچ‌شناسي پزشكي
از صفحه :
511
تا صفحه :
518
كليدواژه :
اونيكومايكوزيس , كانديدا , PCR
چكيده فارسي :
مقدمه: اونيكومايكوزيس، يكي از شايع‌ترين اختلالات ناخن محسوب مي‌شود و مخمرها نيز از شايع‌ترين عوامل بروز عفونت‌هاي قارچي ناخن مي‌باشند. در حال حاضر شناسايي عوامل مخمري به خصوص كانديدا به عنوان عامل مسبب عفونت‌هاي قارچي ناخن افزايش يافته است. اين مطالعه با هدف شناسايي گونه‌هاي كانديدا در بيماران مراجعه‌كننده به آزمايشگاه‌هاي تشخيصي بيمارستان‌هاي دانشگاهي مشهد انجام شده است.روش‌ها: در مطالعه‌ي حاضر، 210 نمونه ناخن بدست آمده از افراد مشكوك به اونيكومايكوزيس مورد بررسي قرار گرفت. پس از آزمايش مستقيم نمونه‌ها، بخشي از آن‌ها در محيط‌هاي كشت قارچي كشت گرديد و به منظور شناسايي اوليه و بدست آوردن كشت‌هاي خالص از محيط كانديدا كروم آگار استفاده شد. سپس تعيين گونه‌هاي كانديدا با استفاده از روش مولكولي PCR_RFLP انجام شد.يافته‌ها: از 210 نمونه ناخن مشكوك به اونيكومايكوزيس 51 مورد (24 /2 درصد) كلني كانديدايي جدا شد، كه 14 مورد (27/5 درصد) مربوط به مردها و 37 مورد (72/5 درصد) مربوط به زن‌ها بود و در هر دو جنس گروه سني 30-39 سال بيشترين ميزان عفونت را نشان دادند. شايع‌ترين گونه كانديدايي جدا شده كانديدا پاراپسلوزيس 23 مورد (45/1 درصد) و پس از آن كانديدا آلبيكنس، 21 مورد (41/2 درصد)، كانديدا گلابراتا، 2 مورد (3/9 درصد)، كانديدا تروپيكاليس، 2 مورد (3/9 درصد)، كانديدا گيلرموندي، 2 مورد (3/9 درصد) و كانديدا فماتا 1 مورد (2 درصد) بودند.نتيجه‌گيري: اين بررسي نشان داد كه گونه‌هاي كانديدا پاراپسيلوزيس و كانديدا آلبيكنس شايع‌ترين گونه‌هاي دخيل در ايجاد اونيكومايكوزيس كانديدايي مي‌باشند.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
لينک به اين مدرک :
بازگشت