بررسي تأثير آموزش مهارت كنترل خشم بر خشونت شغلي و پرخاشگري در ماماهاي شاغل در مراكز درماني زنجان: يك كارآزمايي نيمه‌تجربي

سابقه و هدف: خشونت در محل كار عليه كاركنان بهداشتي مشكلي جهاني است و شيوع آن در ميان ماماها بالاست. هدف پژوهش تعيين تأثير آموزش مهارت كنترل خشم بر خشونت شغلي و پرخاشگري در ماماهاي مراكز درماني زنجان بود.مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه‌ي مداخله‌اي نيمه‌تجربي درباره‌ي 46 نفر از ماماهاي شاغل در بيمارستان‌هاي زنجان صورت گرفت. نمونه‌ها به‌صورت دردسترس از بيمارستان‌هاي موسوي و بهمن شهر زنجان انتخاب و به روش بلوك طبقه‌اي تصادفي به دو گروه مداخله(23 نفر) و كنترل(23 نفر) تقسيم شدند. افراد گروه مداخله در هشت جلسه‌‌ي آموزشي كنترل خشم آنلاين شركت كردند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه‌ي اعمال منفي و پرسش‌نامه‌ي پرخاشگري اهواز بود. داده‌ها با استفاده از آزمون اندازه‌گيري تكراري تجزيه‌وتحليل شد.يافته‌ها: قبل از مداخله نمره‌ي خشونت شغلي و پرخاشگري بين دو گروه تفاوت آماري معناداري نداشت. خشونت شغلي و پرخاشگري بلافاصله بعد از اجراي جلسات آموزش و در پيگيري شش هفته بعد، در گروه مداخله به‌طور معناداري از گروه كنترل كمتر بود (P˂0.05). تغييرات خشونت شغلي (ميزان تغييرات 47.1 درصد) و پرخاشگري (ميزان تغييرات 37.7 درصد) بين دو گروه مداخله و كنترل پس از تطبيق از نظر متغيرهاي پايه معنادار نبود. همچنين، تغييرات در خرده‌مقياس‌هاي پرخاشگري نيز معنادار نبود.نتيجه‌گيري: آموزش كنترل خشم به كاهش پايدار خشونت شغلي و پرخاشگري عليه ماماها منجر نمي‌شود؛ لذا انجام مداخلات بيشتر و پيشرفته‌تر در اين زمينه ضروري است.