طراحي و روان‌سنجي پرسش‌نامه‌ي بررسي خودابرازي جنسي در زنان ايراني

سابقه و هدف: خودابرازي جنسي نقش مهمي در عملكرد و رضايت جنسي زوجين دارد. لازمه‌ي سنجش اين متغير در اختيار داشتن ابزاري روا، پايا و كارآمد است. مرور متون مرتبط نشان مي‌دهد ابزاري با قابليت تناسب فرهنگي و اجتماعي براي زنان ايراني در اين زمينه وجود ندارد؛ لذا هدف پژوهش حاضر طراحي و روان‌سنجي ابزار بررسي خودابرازي جنسي در زنان ايراني بود.مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه‌ي روش‌شناسي در سال 1399 در شهر تهران انجام شد. در فاز اول، ابعاد خودابرازي جنسي زنان با مرور متون مرتبط و رويكرد تحليل مضمون تبيين شد و با استفاده از رويكرد قياسي‌استقرايي ۲5 گويه تدوين شد. در فاز دوم، روان‌سنجي با بررسي روايي صوري، محتوا، سازه و ملاك و پايايي با بررسي همساني دروني و روش آزمون و بازآزمون بررسي شد.يافته‌ها: خودابرازي جنسي زنان ايراني بر اساس نتايج فاز اول مطالعه به‌صورت «صحبت كردن زن درباره‌ي روابط جنسي و عوامل مؤثر بر كميت و كيفيت» استخراج شد. شاخص‌هاي كمّي روايي محتوا (CVI و CVR) به‌ترتيب برابر با 0.95 و 0.79 به دست آمد. بررسي روايي سازه‌ي ابزار با اجراي تحليل عاملي اكتشافي به شناسايي چهار عامل منجر شد كه در مجموع 65.06 درصد از واريانس را تبيين كردند. ارزيابي روايي همگرا بيانگر ضرايب هم‌بستگي بين نمره‌ي كل و ابعاد پرسش‌نامه‌ي مذكور با پرسش‌نامه‌ي رضايت جنسي لارسون در محدوده‌ي 0.66 تا 0.93 بود.نتيجه‌گيري: يافته‌ها بيانگر روايي و پايايي مطلوب پرسش‌نامه‌ي خودابرازي جنسي زنان است؛ لذا استفاده از اين پرسش‌نامه به‌منظور بررسي خودابرازي جنسي زنان ايراني در مطالعات آتي پيشنهاد مي‌شود.