شبيه سازي هيدروديناميكي- كيفي درياچه اروميه با درنظر گرفتن حالتهاي مختلف بازشدگي ميانگذر

در اين پژوهش اثرات تغييرات احتمالي در بازشدگي ميانگذر بر روي خصوصيات فيزيكي و كيفي درياچه اروميه مورد بررسي قرار گرفته‌‌اند. بدين‌منظور يك مدل سه‌ بعدي عددي هيدرويناميكي- كيفي برپايه مدل FVCOM توسعه داده شده است. از اين مدل براي شبيه‌سازي وضعيت درياچه در ترازهاي مختلف آب و شرايط مختلف بازشدگي ميانگذر استفاده شده است. حالت ‌هاي مختلف بازشدگي ميانگذر به پيشنهاد ستاد احياي درياچه اروميه شامل شرايط فعلي ميانگذر، بدون در نظر گرفتن ميانگذر، بدون بازشدگي و همچنين اصلاح ميانگذر با اضافه شدن يك بازشدگي 500 متري بوده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد در تراز 1274/1 متر (تراز مطلوب براي احياي درياچه كه تراز اكولوژيك ناميده شده است.) در نبود ميانگذر و در حالت اضافه شدن بازشدگي 500 متري، اختلاف شوري بخش‌هاي شمال و جنوب در اثر تبادل جريان بين اين دو بخش به ترتيب به اندازه 11 و P.S.U 19 كم خواهد شد. بسته شدن بازشدگي ميانگذر يا كم شدن تبادل جريان بين بخش شمالي و جنوبي سبب كاهش اكسيژن محلول به محدوده بي اكسيژني و افزايش دو برابري كلروفيل-آ در شمال درياچه خواهد شد. در تراز 1270/7 متر تغييرات ميانگذر تأثير چنداني بر روي غلظت اكسيژن محلول نداشته و درياچه همواره در شرايط كم اكسيژني است. در تراز 1272 متر نيز اصلاح ميانگذر سبب افزايش رشد فيتوپلانكتون ها به خصوص در قسمت شمالي گشته و درياچه را به سمت تغذيه‌ گرايي سوق مي ‌دهد. اين مطالعه نشان مي‌ دهد علاوه‌ بر افزايش تراز آب و كاهش شوري شاخص‌هاي كيفي نيز مي‌ بايست در اهداف اصلي احياي درياچه اروميه مدنظر قرار گيرند.