بررسي اثر ضد تشنجي عصاره آبي گياه افسنتين ( Artemisia absinthium) بر تشنج هاي ناشي از پنتيلن تترازول در موش هاي صحرايي نر

مقدمه:صرع يك اختلال جدي و شايع سيستم عصبي است كه بر جنبه هاي اقتصادي، اجتماعي و زيستي زندگي بشر تاثير مي گذارد. عليرغم  تنوع  داروهاي ضد تشنج فعلي، تحقيقات براي كشف داروهاي جديد با بيشترين اثربخشي و كمترين عوارض جانبي ادامه يافته است. در اين مطالعه اثر ضدتشنجي عصاره آبي گياه افسنتين بر تشنج ناشي از پنتيلن تترازول (PTZ )در موش صحرايي نر بررسي شد. مواد و روش ها:در اين مطالعه تجربي، 30سر موش صحرايي نر در محدوده وزني 180 تا 200 گرم به طور تصادفي به 5 گروه تقسيم شدند. همه تزريقات به شكل داخل صفاقي انجام شد. گروه حلال (آب مقطر ) و گروه شاهد (پنتيلن تترازول 80 ميلي گرم بر كيلوگرم) دريافت كردند و به سه گروه ديگر دوزهاي 50 ،200،100 ميليگرم بر كيلوگرم عصاره آبي گياه افسنتين تزريق شد. براي بررسي اثر عصاره  بر حملات تشنجي، بعد از 30 دقيقه از تزريق عصاره  به حيوانات تمام گروه ها پنتيلن تترازول(PTZ)  تزريق شد و  مولفه هاي رفتاري تشنج بر اساس مقياس راسين در موش ها بمدت 30 دقيقه مورد ارزيابي قرار گرفت . نتايج توسط نرم افزار Graph pad prism و روش one-way ANOVA  و آزمون تعقيبي  توكي تحليل شد. اختلاف كمتر از (0/05P ) معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: آناليز داده ها نشان داد كه عصاره  افسنتين در دوز 100 ميليگرم بر كيلوگرم موجب تاخير در شروع مرحله چهار (0/10P ) و پنج (0/001P ) در مقايسه با گروه شاهد مي شود. همچنين  اين عصـاره در دوز 100 ميليگرم/كيلوگرم موجب كاهش مدت زمان مرحله  پنج  تشنج  در مقايسه با گروه شاهدگرديد(0/05P ) . وقوع مرحله چهار و پنج و ميزان مرگ ومير حيواانات در دوز 100 ميلي گرم بر كيلوگرم در مقايسه با دوز هاي ديگر عصاره كمتر بوده است. نتيجه گيري: تجويز درون صفاقي عصاره آبي گياه افسنتين مي تواند به طور وابسته به دوز تشنج القا شده با پنتيلن تترازول را در مـوش صحرايي نر كاهش دهد. لذا انجام تحقيقات تكميلي براي شناسايي اجزاي مؤثر بر تشنج آن، توصيه مي شود .