ارتباط‌سنجي مزاج و تيپ بدني در دانشجويان مرد غيرورزش‌كار

مقدمه و هدف: تيپ بدني يا ساختار و ويژگي هاي فيزيكي افراد يكي ازعوامل مـوثر در پيش بيني موفقيت ورزشكاران در رشته هاي ورزشي به شمار مي رود. در طب ايراني، رابطه ميان مزاج افراد و ساختار جسماني، عملكرد فيزيولوزيك و روانشناختي افراد مطرح شده است. لذا هدف اين پژوهش بررسي رابطه تيپ بدني و مزاج مردان جوان غيرورزشكار بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مقطعي تحليلي بود. تعداد نمونه ها 200 نفر بودند كه در چهار گروه مزاجي به طور مساوي تقسيم شدند. بررسي ارتباط شاخص مزاج و تيپ بدني با استفاده از روش ضريب همبستگي اتا انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيه ها در نرم افزار SPSS نسخه 21، با سطح معني داري 0.05≥ p مورد آزمايش قرار گرفت.يافته ها: ضريب همبستگي اتا بين تيپ اندومورف و مزاج 89.0 بود و نتايج اناليز واريانس يكطرفه نشان داد به طور معناداري مزاج سرد و تر نمره اندومورف بالاتري داشت ( 58.0± 91.4). همچنين ضريب همبستگي اتا بين تيپ مزومورف و مزاج 924.0 بود ( 001.0=P) و به طور معناداري بالاترين ميزان نمره مزومورف به مزاج گرم و تر اختصاص داشت (49.0 ± 12.5). ضريب همبستگي اتا بين تيپ اكتومورف و مزاج 946.0 بود (001.0=P) و مزاج سرد و خشك به طور معناداري بالاترين نمره اكتومورفي را داشت (45.0± 83.4). نتيجه گيري: از آنجايي كه ساختار تيپ بدني افراد مي تواند عامل پيش بيني كننده موفقيت در هريك از رشته هاي مختلف ورزشي باشد مي توان از مزاج شناسي به عنوان يكي از عوامل در تعيين استعداد ورزشي افراد استفاده كرد.