اثر بخشي معنا درماني بر راهبرد هاي مقابله با درد، سرمايه هاي روانشناختي و اضطراب مرگ در زنان مبتلا به سرطان سينه

ﻣﻘﺪﻣﻪ: سرطان پستان يكي از بيماري‌هاي مهم و چالش‌برانگيز حال حاضر در دنيا است. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي معنادرماني بر راهبرد‌هاي مقابله با درد، سرمايه‌هاي روان‌شناختي و اضطراب مرگ در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش ﮐﺎر: اين پژوهش كاربردي و از نوع متغير‌هاي نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه‌ي آماري زنان مراجعه‌كننده به مجتمع پزشكي ظفر، مركز تخصص بيماري‌هاي پستان واقع در شهر كرج بود. تعداد 30 زن كه به سرطان پستان مبتلا بودند، به روش نمونه‌گيري غيرتصادفي دردسترس انتخاب و با روش كوواريانس چندمتغيره پس از اعمال معيار‌هاي ورود و خروج، به دوگروه آزمايش و گواه تقسيم شدند. هر دو گروه پس از دادن رضايت‌نامه‌ي كتبي با پرسش‌نامه‌هاي راهبرد‌هاي مقابله با درد روزنشتايل، سرمايه‌هاي روان‌شناختي لوتانز و اضطراب مرگ تمپلر وارد پيش‌آزمون و پس‌آزمون شدند، به اين صورت كه گروه آزمايش بعد از پيش‌آزمون، به مدت 10 جلسه، آموزش پروتكل معنادرماني بلر را دريافت كرد و گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌ها از طريق نرم‌افزار SPSS  نسخه‌ي 22 و آزمون كواريانس چندمتغيري بررسي شد. يافته ها: نتايج تجزيه‌وتحليل داده‌ها پس از معنادرماني بيانگر تفاوت معنادار در متغير‌هاي مورد بررسي در گروه آزمون، شامل راهبردهاي مقابله با درد (توجه‌برگرداني (P=14/667)، تفسير مجدد درد (P=6/428 )، گفت‌وگو با خود (P=0/0001)، ناديده انگاشتن درد (P=0/002) فاجعه‌آفريني (P=0/033) دعا-اميدواري (0/004=P)، سرمايه‌هاي روان‌شناختي (P=0/0001 ) و اضطراب مرگ (P=0/51) در مقايسه با متغير‌هاي مورد بررسي در گروه كنترل است. همچنين، نتايج حاصل از كوواريانس بيانگر اختلاف ميانگين قبل و بعد از معنادرماني در راهبرد‌هاي مقابله با درد در گروه آزمون، شامل توجه‌برگرداني (1/278 ± 8/47)، تفسير مجدد درد (11/120 ± 11/40)، گفت‌وگو با خود (2/183 ± 20/27)، ناديده انگاشتن درد (0/796 ± 9/93)، فاجعه‌آفريني (1/641 ± 13/53)، دعا-اميدواري (1/418 ± 14/00)، توانايي فعاليت (1/102 ± 13/73)، سرمايه‌هاي روان‌شناختي (1/968 ± 54/33) و اضطراب مرگ (9/40 ± 0/859) و در گروه كنترل، شامل توجه‌برگرداني (713 ± 1447)، تفسير مجدد درد (9/80 ± 1/395)، گفت‌وگو با خود (20/80± 1/598)، ناديده انگاشتن درد (8/20 ± 1/229)، فاجعه‌آفريني (16/07 ± 2/227)، دعا-اميدواري (15/13± 1/0991)، توانايي فعاليت (11/47± 975)، سرمايه‌هاي روان‌شناختي (47/00± 2/573) و اضطراب مرگ (9/40 ± 0/729) است كه خبر مي‌دهد در گروه آزمون معنادار (0/05 P) بود و در گروه كنترل معنادار (0/05 P) نبود. به عبارت ديگر، معنادرماني بر راهبردهاي مقابله با درد، سرمايه‌هاي روان‌شناختي و اضطراب مرگ در زنان تأثير دارد و مقدار اتا نشان مي‌دهد كه 64 درصد از تغييرات سرمايه‌ي روان‌شناختي، 54 درصد از تغييرات توجه‌برگرداني، 36 درصد از تغييرات تفسير مجدد درد، 61 درصد از تغييرات گفت‌وگو با خود، 59 درصد از تغييرات ناديده انگاشتن درد، 34 درصد از تغييرات فاجعه‌آفريني، 53 درصد از تغييرات دعا-اميدواري، 52 درصد از تغييرات توانايي فعاليت و 51 درصد از تغييرات اضطراب مرگ ناشي از تأثير درمان بوده است. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: معنادرماني بر راهبرد‌هاي مقابله با درد، سرمايه‌هاي روان‌شناختي و اضطراب مرگ در زنان مبتلا به سرطان پستان اثربخش است.