بررسي تأثير رهبري پدرسالارانه بر مديريت كاركنان مشكل‌آفرين: نقش ميانجي به‏زيستي و توانمندسازي روان‏شناختي

كاركنان مشكل‌آفرين همه‏ جا هستند و پيامدهايي مخرب را براي سازمان‌ها به همراه دارند. هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي تأثير سبك رهبري پدرسالارانه بر مديريت كاركنان مشكل‌آفرين با توجه به نقش ميانجي توانمندسازي روان‌شناختي و به‏زيستي روان‌شناختي كاركنان است. روش پژوهش بر اساس هدف، كاربردي و براساس ماهيت روش، توصيفي - همبستگي و از نظر گردآوري اطلاعات، پيمايشي است. جامعۀ آماري شامل مديران سازمان‌هاي دولتي شهر ايلام كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده، در مجموع 234 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامۀ استاندارد است. ابزار تجزيه و تحليل اطلاعات نيز الگويابي معادلات ساختاري است. نتايج نشان مي‌دهد رهبري پدرسالارانه بر مديريت كاركنان مشكل‌آفرين تأثيري مثبت و معنادار دارد. همچنين، متغيرهاي توانمندسازي روان‌شناختي و به‏زيستي روان‌شناختي نيز نقش متغير ميانجي را دارند. رهبري پدرسالارانه تأثيري جالب توجه بر مديريت كاركنان مشكل‌آفرين دارد و اين تأثير با وجود توانمندسازي روان‌شناختي و به‏زيستي روان‌شناختي كاركنان تقويت مي‌شود. رهبران پدرسالار با ايجاد ارتباط انساني و تقدير، حمايت و توجه به نيازها، تشويق به توازن كار - زندگي و ايجاد فرهنگ سازماني مثبت، مي‌توانند به توانمندسازي و به‏زيستي روان‌شناختي كاركنان و بهبود عملكرد سازماني كمك كنند.