بررسي اثر سطوح مختلف ميوۀ بلوط بر ساختار جمعيت و تنوع ژنتيك باكتريايي اپيمورال شكمبه با استفاده از تكنيك PCR-SSCP در بز مرخز

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثرات سطوح مختلف ميوۀ بلوط بر تنوع زيستي جمعيت باكتريايي اپيمورال شكمبه با استفاده از تكنيك مولكولي PCR-SSCP در بزغاله هاي نژاد مرخز بود. براي اين منظور تعداد 24 رأس بزغالۀ مرخز با ميانگين وزني 1.25 ± 16.93 كيلوگرم و ميانگين سني 4 تا 5 ماهه در قالب طرح كاملاً تصادفي با 4 تيمار آزمايشي و 6 تكرار به مدت 105 روز مورد آزمايش قرار گرفتند. تيمارهاي آزمايشي شامل 1) جيرۀ شاهد، 2) جيرۀ حاوي 8 درصد ميوۀ بلوط، 3) جيرۀ حاوي 17 درصد ميوۀ بلوط و 4) جيرۀ حاوي 25 درصد ميوۀ بلوط بودند. نتايج نشان داد كه تأثير جيره بر تنوع زيستي جمعيت باكتريايي اپيمورال شكمبه معني دار بود (0.001P ). بيشترين مقدرا شاخص شانون مربوط به تيمار 8 درصد ميوۀ بلوط و كمترين مقدار شاخص شانون مربوط به تيمار شاهد بود كه با ساير تيمارها اختلاف معني داري نشان داد. جايگاه نمونه برداري تأثيري بر تنوع زيستي جمعيت باكتريايي اپيمورال شكمبه نداشت (0.05P ). بيشترين مقدار شاخص شانون مربوط به جايگاه ونترال شكمبه و كمترين آن مربوط به رتيكولوم بود. اثر متقابل جيره و جايگاه نمونه برداري بر تنوع زيستي جمعيت باكتريايي اپيمورال شكمبه معني دار بود (0.05P ). نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه استفاده از ميوۀ بلوط تا سطح 17 درصد مادۀ خشك در جيرۀ غذايي موجب افزايش در تنوع زيستي جمعيت باكتريايي اپيمورال شكمبه شد، در حاليكه استفاده از سطح 25 درصد آن در جيرۀ غذايي كاهش تنوع زيستي در جمعيت باكتريايي اپيمورال شكمبه را به دنبال داشت.