بررسي رابطه توسعه حرفه اي كاركنان آموزش و پرورش با شادابي شغلي و خودآگاهي هيجاني

هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه توسعه حرفه اي كاركنان آموزش و پرورش با شادابي شغلي و خودآگاهي هيجاني آنها بوده است. با توجه به موضوع، اين پژوهش بر اساس هدف، كاربردي است. همچنين بر مبناي روش نيز اين پژوهش از جمله تحقيقات تحليلي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش كاركنان آموزش و پرورش شهرستان گرمسار با تعداد 150 نفر بوده است. با استفاده از جدول كرجسي مورگان حجم نمونه آماري 108 تعيين شد. همچنين در اين پژوهش از شيوه نمونه گيري تصادفي استفاده شده . ابزار جمع آوري داده ها سه پرسشنامه استاندارد توسعه حرفه اي كاركنان ايوبي (1393)، شادابي شغلي عباسي (1383) و خودآگاهي هيجاني نستورم و داويس (2002) بود. پايايي پرسشنامه ها بر اساس آلفاي كرانباخ محاسبه شد و عبارت بود از توسعه حرفه اي 0.84 ،خود آگاهي هيجاني 0.78 و شادابي شغلي 0.82. جهت تجزيه و تحليل آماري اطلاعات گردآوري شده از آزمونهاي مانند كولموگروف اسميرنف براي تعيين نرماليتي متغيرها و آزمون پيرسون براي تعيين ميزان همبستگي و ارتباط بين متغيرها و نيز آزمون رگرسيون استفاده شدهمچنين جهت بررسي وضعيت موجود متغيرها از آزمون تي استفاده گرديد. نتايج نشان داد بين توسعه حرفه اي كاركنان آموزش و پرورش با شادابي شغلي و خودآگاهي هيجاني آنها رابطه معني داري وجود دارد. همچنين مشخص شد شادابي شغلي و خودآگاهي هيجاني كاركنان آموزش و پرورش بر اساس توسعه حرفه اي آنها قابل پيش بيني است همچنين توسعه حرفه اي، شادابي شغلي و خودآگاهي هيجاني معلمان در وضعيت پايين تر از سطح مطلوب قرار داشت