بررسي رابطه ميزان استفاده از فضاي مجازي با شادماني مراجعه كنندگان به مراكز آموزشي استان كرمان

هدف پژوهش حاضر «بررسي رابطه ميزان استفاده از فضاي مجازي با شادماني مراجعه كنندگان به مراكز آموزشي استان كرمان» بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري تحقيق مراجعه كنندگان مراكز آموزشي استان كرمان در سال 1401 بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي ساده 120 نفر از آنها به نوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها، از دو پرسشنامه اعتياد به فضاي مجازي يانگ  (1988) و شادكامي آكسفورد  (1989) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري نظير ضريب همبستگي و رگرسيون و به كمك نرم افزار SPSS نسخه 24 تجزيه و تحليل شد. يافته ها نشان داد كه بين ميزان استفاده از فضاي مجازي و شادماني در مراجعه كنندگان رابطه منفي و معني داري وجود دارد (P 0/01). بنابراين مي توان نتيجه گرفت كاهش ميزان استفاده از فضاي مجازي در افزايش شادماني مراجعه كنندگان سازمان ها نقش تعيين كننده اي دارد و سبب دستيابي به موفقيت و بهبود عملكرد شغلي آن ها مي شود .