ضرورت، جايگاه، چالش ها و فرصت هاي آموزش مجازي در دوران كرونا

شيوع ويروس كرونا كه از اوايل اسفند 1398 همه عرصه هاي سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جامعه ايران را تحت الشعاع قرار داد، نظام آموزشي را نيز كه طبق روال عادي در همه جاي دنيا غالبا مبتني بر آموزش حضوري به شكل مستمر است به چالش كشيد.  هدف از پژوهش حاضر ديدگاه اساتيد در خصوص ضرورت، جايگاه، چالش ها و فرصت هاي آموزش مجازي در دوران كرونا است. نوع پژوهش توصيفي پيمايشي از نوع دلفي است و از نظر خانواده تحقيق تركيبي از كيفي و كمي است. جامعه مورد پژوهش اساتيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد سراوان  برابر با 135 نفر مي باشد كه به روش نمونه گيري تصادفي 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل يك پرسشنامه محقق ساخته كه 21 سوال طيف ليكرتي براي سنجش ضرورت و جايگاه آموزش مجازي، و 21 چالش و 21 فرصت مستخرج از مطالعات كتابخانه اي و مصاحبه با 4 تن از اساتيد دانشگاه مي باشد، كه روايي ابزار توسط چند تن از اساتيد دانشگاه تاييد و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ به ترتيب براي  ضرورت(0.73)، جايگاه(0.79)، چالش(0.73) و فرصت(0.75) به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تي تك نمونه اي با ميانگين فرضي جامعه و آزمون تحليل عاملي تاييدي با چرخش واريماكس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند: نتايج نشان داد كه ضرورت آموزش مجازي در دوران كرونا از منظر اساتيد بالاتر از حد انتظار مي باشد ولي جايگاه آموزش مجازي پايين تر از حد انتظار مي باشد. همچنين 21 مولفه مربوط به چالش ها با استفاده از تحليل عاملي تاييدي در 9 عامل تجميع و مهم ترين آن مسائل فني و زيرساختي بود، از 21 مولفه مربوط به فرصت ها در 8 عامل تجميع شدند كه مهم ترين آن فرصت ارتقاء سطح سواد رسانه اي اساتيد است