دانشگاه‌پژوهي: رويكردي در نقش‌آفريني دانشگاه در توسعه پايدار (تحليل محتواي كيفي)

نظام آموزش عالي نقشي محوري در فرايند توسعۀ پايدار كشورها دارد كه امروزه ايفاي بهتر اين نقش از طريق دانشگاه پژوهي كه عبارت است از فرايند نظام ‌يافته پژوهش‌ها و ارزشيابي‌هاي منظم تمامي فرايندها، برنامه‌ها، عملكردها، منابع و اثربخشي واحدهاي سازماني در يك دانشگاه يا مؤسسه آموزش عالي با مركزيت يك واحد رسمي دانشگاه پژوهي از طريق جلب مشاركت ساير واحدها، ميسر مي گردد. اين پژوهش با هدف شناسايي نقش دانشگاه پژوهي در توسعه پايدار به شيوه مطالعه عميق مروري انجام و به منظور گردآوري داده ها از شيوه كتابخانه اي و بررسي اسنادي استفاده شده است. تاكنون در زمينه دانشگاه پژوهي پژوهش هاي فراواني انجام شده است كه در آن ها بيشتر به كاركردهاي دانشگاه پژوهي پرداخته شده اما به اثرات بيروني دانشگاه پژوهي پرداخته نشده است. محققان پژوهش حاضر با بررسي و تحليل پژوهش هاي قبلي و مقالات موجود به شناسايي نقش دانشگاه پژوهي در ايجاد دانشگاه پايدار و در نهايت توسعه پايدار پرداخته و سعي در ارائه مدل نقش آفريني دانشگاه با رويكرد دانشگاه پژوهي در توسعه پايدار دانشگاهي داشته اند. در اين پژوهش ابعاد دانشگاه پايدار (آموزش و پژوهش پايدار، پرديس دانشگاهي پايدار، مديريت دانشگاهي پايدار، بعد ارائه خدمات تخصصي به جامعه) و ابعاد دانشگاه پژوهي با رسالت توسعه پايدار (ارتباطات، مرجعيت اطلاعات، تحليل گري سياست ها، پژوهشگري و تصميم سازي، ارزشيابي، پاسخگويي) مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به نقش كليدي دفتر دانشگاه پژوهي در ايجاد دانشگاه پايدار پيشنهاد گرديد، در صورت عدم وجود دفتر دانشگاه پژوهي در دانشگاه ها اقدامات لازم در خصوص ايجاد اين دفاتر انجام گيرد. نتيجه نهايي اين پژوهش ارائه مدل مفهومي نقش آفريني دانشگاه با رويكرد دانشگاه پژوهي در توسعه پايدار است.