روشي نو در توزيع ميراث با تأكيد بر نظم شبكه‌اي و فراعصري بودن متن

در آيات توزيع ارث، در بسياري از تركيب‌هاي وارثان، مجموع اعداد كسري بيان‌شده براي سهم ارث آنان، از يك كمتر يا بيشتر مي‌شود؛ يعني اگر به هر يك از وارثان، همان مقدار بيان‌شده در قرآن اختصاص يابد، مقداري از ارث تقسيم نشده باقي مي‌ماند و يا براي تقسيم ميان آنها كافي نيست. در طول تاريخ، شيعه و اهل سنت، با كمك روايات مورد قبولشان، تكليف مقدار باقيمانده يا اضافه از ارث را مشخص ‌نموده‌اند. ايراد كلي اين شيوه‌ها آن است كه هيچ‌يك به‌تنهايي از قرآن استخراج نشده‌اند؛ حال آنكه در بيان آيات ارث قطعيتي ديده مي‌شود كه توقع آن مي‌رود كه سهم همۀ وارثان از خود قرآن استخراج شود. اين مقاله، با در نظر گرفتن قرآن به‌عنوان يك متن دقيق و منسجم، و با روش تفسير موضوعي قرآن به قرآن، شيوه جديدي براي تقسيم ميراث ارائه مي‌كند كه از قرآن، بدون هيچ منبع ديگري استخراج شده است. مقاله در پي اثبات آن است كه كسرهاي بيان‌شده براي سهم ارث هر فرد در قرآن، مقدار سهم آن فرد از ميراث نيست، بلكه نسبت سهم آن فرد نسبت به سهم ديگر وارثان است؛ به ديگر سخن، روش بيان‌شده براي تقسيم ارث در قرآن، تسهيم به نسبت است.