اثر نوآوري و توسعه مالي بر انتشار دي اكسيدكربن

كنفرانس آب و هواي پاريس، كشورها را متعهد ميكند تا از طريق مشاركتهاي تعيينشده ملي در كاهش گرمايش جهاني مشاركت كنند و از كشورها خواستار كاهش انتشار گازهاي گلخانهاي براي بهبود كيفيت محيطي است. با درك اهميت نوآوري و توسعه بخش مالي براي كيفيت محيط زيست، چندين كشور به شناسايي راه‌هايي براي بهبود كيفيت محيط زيست پرداخته‌اند با اين حال، ارتباط نوآوري، توسعه مالي و آلودگي هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است.‌ نتايج گشتاورهاي تعميم‌يافته پانلي با تكيه بر داده‌هاي 31 كشور منتخب جهان در بازه زماني 2021-1990 نشان داد كه نوآوري آلودگي محيط زيست را افزايش ميدهد. بنابراين، نوآوري افراطي و افسارگسيخته فراتر از يك نقطه خاص ممكن است براي محيط زيست ناسالم باشد و نشان مي‌دهد كه ممكن است سطح آستانه بالقوه نوآوري وجود داشته باشد كه فراتر از آن تأثير نوآوري تغيير مي‌كند. براي اين سطح آستانه احتمالي مربع نوآوري در معادله كيفيت محيطي گنجانده مي‌شود. با اين حال، ضريب مجذور نوآوري بي‌معني است. در حالي كه توسعه مالي آلودگي را كاهش مي دهد. ضريب عبارت تعاملي ضربي نيز منفي است و نشان مي‌دهد كه در حالي كه توسعه مالي تخريب محيط زيست را كاهش مي‌دهد، سطح بالاتري از نوآوري‌ها تاثير مخرب مالي بر انتشار كربن را كاهش مي‌دهد. توليد ناخالص داخلي سرانه واقعي، شهرنشيني و باز بودن تجاري نيز به طور منفي با انتشار CO2 مرتبط هستند. از سوي ديگر، سرمايه انساني تأثير معناداري بر انتشار CO2 ندارد. در همين راستا دولت‌ها بايد با حمايت از توليد و مصرف، صرفه‌جويي در بخش انرژي با بكارگيري انرژي خورشيدي و توسعه حمل و نقل عمومي و استفاده از فناوري‌هاي دوستدار محيط‌زيست در راستاي كاهش آلودگي گام بردارند. همچنين دولت‌ها بايد مشوق‌هاي مالياتي را براي شركت‌هاي داخلي و خارجي در نظر بگيرند تا تحقيق و توسعه و بهره‌وري انرژي را به سمت توليدات كم كربن هدايت كنند.