رويكرد نوآوري ، عملكرد نوآوري و عملكرد سازمان: نقش ميانجي قابليت بازاريابي استراتژيك

پژوهش حاضر تاثير رويكرد نوآوري بر عملكرد نوآوري و عملكرد سازمان را با نقش ميانجي متغيرهاي قابليت برنامه‌ريزي بازار استراتژيك و قابليت پياده‌سازي بازاريابي استراتژيك بررسي كرده است. اين پژوهش از نوع كاربردي، توصيفي و پيمايشي است.جهت جمع‌آوري اطلاعات، از پرسشنامه محقق ساخته با طيف پنج گزينه‌اي ليكرت استفاده شد كه روايي آن بصورت محتوايي توسط متخصصان و اساتيد اين حوزه و تحليل عاملي تاييدي و پايايي آن با ضريب آلفاي كرونباخ تأييد گرديد . جامعه آماري متشكل از 119 نفر كاركنان شركت آرياديزل بوده كه به صورت كل شمار مورد بررسي قرار گرفت و 115 پرسشنامه عودت داده شد. داده‌هاي پرسشنامه با كمك نرم‌افزار SPSS 25 و فرضيه‌ها با روش معادلات ساختاري از طريق نرم‌افزار ايموس 24 آزمون گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه رويكرد نوآوري بر قابليت برنامه‌ريزي بازار استراتژيك و قابليت پياده‌‌سازي بازاريابي استراتژيك و عملكرد نوآوري تاثير مثبت دارد. همچنين قابليت برنامه‌ريزي بازار استراتژيك و قابليت پياده‌سازي بازاريابي استراتژيك اثر مثبتي بر عملكرد نوآوري دارند. از طرف ديگر قابليت برنامه‌ريزي بازار استراتژيك در رابطه بين رويكرد نوآوري و عملكرد نوآوري اثر غيرمستقيم مثبتي دارد. در حاليكه قابليت پياده‌سازي بازاريابي استراتژيك در رابطه بين رويكرد نوآوري و عملكرد نوآوري اثر معناداري ندارد. همچنين نقش ميانجي و تاثير مثبت عملكرد نوآوري در رابطه بين رويكرد نوآوري و عملكرد سازمان بسيار قوي است. بر اساس نتايج پيشنهاد مي شود كه واحدهاي مختلف شركت در جهت توسعه نوآوري با هم بطور پيوسته تعامل و ارتباط داشته باشند و از تكنيك‌هاي مختلف (روش‌هاي حل مسئله، مهندسي همزمان، تيم هاي بين كاركردي و QFD ) جهت خلق ايده‌هاي جديد استفاده شود.