اثرات سرمايه انساني و سرمايه اجتماعي بر نوآوري در كشورهاي منتخب عضو اوپك، رهيافت (Panel ARDL )

ميزان نوآوري تأثير اساسي و شگرف بر رشد و توسعه اقتصادي يك كشور مي گذارد كه اين امر سبب شده است بيشتر محققان و سياستگذاران به خلاقيت و نوآوري به عنوان راه حلي نوين براي توسعه توجه كنند .به همين دليل، مطالعات متعددي در ارتباط با عوامل اثرگذار بر نوآوري در سطح خرد (شركت‌ها و بنگاه ها) و هم در سطح كلان (در سطح كشورها و مناطق مختلف) صورت گرفته است. ازاين‌رو هدف اين مطالعه بررسي اثرات سرمايه انساني و سرمايه اجتماعي بر نوآوري در كشورهاي منتخب عضو اوپك شامل كشورهاي ايران، عربستان، كويت، قطر و امارات متحده عربي طي دوره زماني 2021- 2012 با استفاده از رهيافت خودرگرسيوني با وقفه‏ هاي توزيعي تركيبي (Panel ARDL) مي‌باشد. نتايج حاصل از تخمين مدل نشان داده است كه در كوتاه مدت، از بين متغيرهاي تحقيق، تنها دو متغير سرمايه انساني و مخارج تحقيق و توسعه در كوتاه مدت اثر مثبت و معنادار بر شاخص نوآوري جهاني داشته اند و ساير متغيرها در كوتاه مدت اثر معناداري بر شاخص نوآوري كشورها نداشته اند. همچنين بررسي ضرايب بلندمدت متغيرها نشان مي دهد كه به جز متغير مخارج دولتي، متغيرهاي سرمايه انساني، سرمايه اجتماعي، توليد ناخالص داخلي و مخارج تحقيق و توسعه اثر معنادار و مثبت بر شاخص نوآوري جهاني در كشورها داشته اند. بنابراين پيشنهاد مي شود در برنامه ريزي هاي كوتاه مدت براي شاخص نوآوري در جامعه بايستي افزايش سرمايه انساني و مخارج تحقيق و توسعه در اولويت باشند. همچنين مخارج دولتي در بخش هايي افزايش يابد كه پتانسيل و ظرفيت نوآوري در آن بخش ها بالا باشد.