اثر نرخ مشاركت اقتصادي و سرمايه انساني بر توسعه كارآفريني

سرمايه انساني يكي از عوامل كليدي در توسعه كارآفريني است. كمبود منابع مالي در كشورهاي درحال توسعه، خود اشتغالي را به عنوان يك راهكار براي كاهش بيكاري، رشد اقتصادي و توسعه منطقه‌اي مهم و ضروري مي‌داند. در شرايط بحران اقتصادي، توسعه كارآفريني به عنوان راهكاري موثر براي خروج از بحران و ايجاد اشتغال و رونق اقتصادي توسط دولت‌ها مورد توجه قرار مي‌‌گيرد. در اين مطالعه، به منظور بررسي اثر نرخ مشاركت اقتصادي و سرمايه انساني بر توسعه و پايداري فعاليت‌‌هاي كارآفرينانه از داده‌‌هاي 20 كشور درحال توسعه طي سال‌‌هاي 2009-2019 استفاده شده است. با استفاده از داده‌‌هاي پانل و روش گشتاورهاي تعميم يافته در داده‌‌هاي پانل رابطه بين متغيرها تجزيه و تحليل شدند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه توسعه انساني هرچه بيشتر باشد توسعه كار آفريني بيشتر مي‌شود. همچنين، نرخ مشاركت اقتصادي بيشتر، كارآفريني بيشتر را به دنبال دارد. متغير تورم اثر مثبت ولي كوچك برشاخص كارافريني دارد و متغير رشد اقتصادي اثر منفي و معني داري بر شاخص كارآفريني دارد. بنابراين طبق نتايج سرمايه انساني قوي احتمال موفقيت در راه اندازي كسب و كارها و استفاده از رويكردهاي مناسب در مواجه با ريسك‌ها و نوسانات را در پي دارد. مشاركت اقتصادي فزاينده در اقتصاد براي كارآفرينان مزيت‌هايي همچون تنوع در نيروي كار، دسترسي بيشتر به نيروي كار و افزايش قدرت خريد نيروي كار را به دنبال دارد.