بررسي عوامل شغلي و فردي موثر در ايجاد اختلالات اسكلتي عضلاني در پرسنل يكي از بيمارستان هاي شهر زاهدان

مقدمه: يكي از مشكلات اصلي سلامتي در پرسنل خدمات بهداشتي و درماني، اختلالات اسكلتي-عضلاني مي باشد. اين مطالعه با هدف تعيين وظيفه شغلي  و ريسك فاكتورهاي اختلالات اسكلتي عضلاني در كاركنان يكي از بيمارستان هاي بزرگ زاهدان انجام شد.روش بررسي: اين مطالعه مقطعي بر روي 194 نفر از كاركنان يكي از بيمارستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي زاهدان صورت گرفت. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه‌هاي دموگرافيك و ناراحتي اسكلتي عضلاني استاندارد كرنل جمع‌آوري گرديد. سپس با استفاده از نرم‌افزار SPSS  نسخه 19 و به كمك آزمون هاي آماري، مدل خطي لجستيك تك متغيره، كروسكال واليس و يو- من ويتني مورد آناليز قرار گرفت. يافته ها: بيشترين ميانگين نمره درد مربوط به ناحيه ي كمر (19.26±10.21) بوده است. درد گردن در افراد بالاي 40 سال شيوع بيشتري داشت. زنان 4.9 برابر، بيشتر از مردان در معرض خطر گردن درد بودند و احتمال كمردرد در افراد بالاتر از 40 سال 2.2 برابر بيشتر از افراد كمتر از 30 سال بود. همچنين خطر ابتلا به زانو درد در افرادي با بيش از 20 سال سابقه كار 5.4 برابر بيشتر از افرادي با سابقه كار حداكثر 5 سال بود. بين نمره درد در گروه هاي شغلي مختلف نيز تفاوت معني داري مشاهده شد(0.003=p). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني در كمك بهياران، زن ها، افراد مسن و داراي سابقه كاري بالاتر، بيشتر از ساير كاركنان بوده و ضروري است مداخلات هدفمند واختصاصي جهت كاهش اين اختلالات براي گروه هاي مختلف در بيمارستان ها طراحي و اجرا شود.