شناسايي محدوده‌هاي مستعد ايجاد توسعه حمل‌و‌نقل محور در خطوط مترو نمونه موردي خطوط مترو سه گانه شهر اصفهان

رويكرد توسعه حمل‌و‌نقل محور نوعي از توسعه به همراه اختلاط كاربري، فشردگي و تراكم بالا است كه با دسترسي آسان به حمل‌و‌نقل عمومي تعريف مي‌شود. در ايران تعريف اين رويكرد به اشتباه به نگاه نقطه‌اي و ايستگاهي تقليل پيدا كرده است، معمولاً طراحي محدوده‌هاي توسعه حمل‌و‌نقل‌محور به ايستگاه‌هاي بلندمرتبه با كاربري تجاري و اداري محدود شده‌اند و نتوانسته‌اند خواسته‌ها و انتظارات مديران و شهروندان را بر مبناي تعريف اين نوع توسعه در شهر محقق كند. در اين تحقيق ابتدا شاخص‌هاي توسعه حمل‌و‌نقل محور تدوين شده و ظرفيت خطوط مترو در شهر اصفهان سنجيده شده‌اند تا محدوده‌هايي كه مستعد ايجاد رويكرد توسعه حمل‌و‌نقل‌محور هستند؛ شناسايي شود. به عبارتي نقاط ايستگاهي در خطوط مترو اصفهان با ارائه الگوريتم رتبه‌بندي و آزمون آن، در قالب مناطق مستعد در شبكه مترو اصفهان به صورت اولويت‌بندي معرفي شده‌اند. ايستگاه‌هاي دروازه دولت، ميدان عتيق و ميدان آزادي بيشترين امتياز براي تحقق توسعه حمل‌و‌نقل‌محور را به دست آورده‌اند. اين ايستگاه‌ها، به دليل استقرار در مناطق مناسب براي دسترسي عموم به حمل‌و‌نقل، جانمايي در نقاط استراتژيك شهر و وجود تنوع عملكردي، منتخب نقاط مستعد در شهر اصفهان بوده‌اند. همچنين در نتيجه تحقيق از طريق روش خوشه‌بندي در نرم افزارExpert choise  چارچوب برنامه‌ريزي براي محدوده‌هاي مستعد پيشنهاد شده است. به گونه‌اي كه هر خوشه با يك رويكرد منحصر پيشنهاد مي‌شود.