ارزيابي مؤلفه‌هاي مؤثر بر شكل‌گيري فرم و هندسه فضاهاي شهري به‌منظور افزايش حضور پذيري سالمندان (نمونه موردي: منطقه يك شيراز)

سالمندان نيازهاي متفاوتي نسبت به ديگر گروه‌هاي سني جامعه دارا هستند كه كمتر به اين نيازها در فضاهاي شهري توجه شده است. با توجه به مفهوم همه‌شمول بودن فضاهاي شهري، سالمندان نيز ازجمله اقشار موردتوجه در جامعه مي‌باشند كه كمتر مطالعه‌اي بر حضور آن‌ها در محيط‌هاي عمومي پرداخته است. اين پژوهش باهدف بررسي مؤلفه‌هاي مؤثر بر شكل‌گيري فرم و هندسه فضاهاي شهري، در پي افزايش حضور سالمندان در اين‌گونه مكان‌ها مي‌باشد. به‌منظور انجام اين مطالعه در ميان محلات مختلف در كلان‌شهر سالمند پذير شيراز، محله سردار جنگل با توجه به جمعيت بيشتر سالمند در منطقه يك به‌عنوان نمونه آماري براي تحليل كمي انتخاب شد. با توجه به چهارچوب مفهومي مطالعه، داده‌ها در سه حوزه امنيت، كالبد و اجتماع مورد تجزيه‌وتحليل آماري قرارگرفته‌اند. در تجزيه‌وتحليل استنباطي با استفاده از آزمون فريدمن، شاخص عزت‌نفس و احترام بيشترين و شاخص آشنايي كمترين مطلوبيت را به‌منظور حضور پذيري سالمندان در محله دارا مي‌باشد. مقايسه تطبيقي نتايج با مطالعات گذشته نشان داد كه دو متغير شادكامي و اميدواري كه از زيرشاخه‌هاي مطرح در بحث عزت‌نفس سالمندان مي‌باشند بيشترين اثر در استفاده سالمندان از فضاهاي شهري دارا مي‌باشند. اگرچه در مطالعات گذشته به اهميت متغيرهايي همچون آشنايي به منطقه، نسبت ارتفاع به پهنه، مقياس انساني و تعلق به محيط اشاره‌شده است، نتايج مطالعه نشان‌دهنده اولويت كمتر اين شاخصه‌ها در بين سالمندان مي‌باشد. به‌منظور بهبود وضعيت فعلي و  افزايش حضور پذيري سالمندان با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، تقويت هندسه فضاها براي مكث و گرد هم آمدن سالمندان، توجه به خط آسمان برگرفته از فرم و هندسه ساختمان‌ها در كوي‌هاي منتهي به خيابان‌هاي اصلي محله پيشنهادشده است.