اندازه گيري عملكرد شركت‌ها در شرايط درماندگي مالي و عدم درماندگي مالي با تأكيد بر رابطه بازده سهام و جريان‌هاي نقد

توانايي شركت در ايجاد جريان وجوه نقد، در ارزش سهام و بازده آن منعكس مي‌شود، لذا پيش‌بيني جريان وجوه نقد شركت‌ها به سرمايه‌گذاران كمك مي‌نمايد تا بازده سهام آن را پيش‌بيني نمايند. هدف پژوهش، ارائه الگويي جهت ارزيابي عملكرد شركت‌ها باتوجه به رابطه جريان‌هاي نقدي با بازده سهام در شرايط درماندگي و عدم درماندگي مالي مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش، شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق‌بهادار تهران بوده كه ۱۹۷ شركت در دوره زماني ۱۴۰۰-۱۳۹۱ به‌عنوان نمونه انتخاب و براي انجام تحليل‌هاي آماري از روش رگرسيون خطي چندگانه استفاده شده‌است. يافته‌هاي آماري نشان‌مي‌دهد كه متغير مستقل وجه نقد اثر مستقيمي بر متغير وابسته بازده سهام در شركت‌هاي درمانده ندارد، ولي در شركت‌هاي غير درمانده معنادار مي‌باشد. درشركت‌هاي درمانده متغيرهاي مستقل (جريان‌هاي نقد: عملياتي، آزاد، حقوق صاحبان سهام و سرمايه‌اي) و كنترلي (اندازه شركت، اهرم مالي، كيوتو بين) با بازده سهام رابطه معنادار ندارد. ولي در شركت‌هاي غير درمانده بازده سهام رابطه معنادار و معكوس با جريان نقد آزاد و رابطه معناداري با ساير متغيرهاي مستقل ندارد. پس از طريق رابطه بازده سهام و جريان نقد آزاد مي‌توانيم به ارزيابي شركت‌ها در شرايط عدم درماندگي مالي بپردازيم. علاوه بر اين، براي تشخيص شركت‌هاي درمانده و سالم از مدل كردستاني و تاتلي كه مدل‌هاي استخراج شده از آن، بهترين متغيرهاي توضيحي در روش تحليل مميزي و لوجيت، در سطح دقت ۹۳ % بوده كه در ايران كاربرد بيشتري دارد، بهره برده شده‌است كه حاكي از عدم وجود رابطه معنادار بين وجه نقد و بازده سهام در شركت‌هاي درمانده مي‌باشد.