خوشه‌بندي مشتريان در ترجيح محصولات داخلي؛ مطالعه‌ موردي صنعت نساجي

در عصر جهاني شدن، دولت‌ها ترغيب مي‌شوند تا موانع تجاري را كمتر كرده و فرصت يكساني را براي حضور همه محصولات در بازارهايشان فراهم كنند. در چنين شرايطي، بهبود توان ترجيح‌پذيري محصولات داخلي به عنوان يك مانع تجاري نامرئي و جايگزين موانع تجاري سنتي شناخته مي‌شود. در اين مطالعه، مصرف‌كنندگان صنعت نساجي براساس گرايش‌هاي قوم‌مدارانه، بيگانه‌مداري و جهان‌وطن‌گرايي خوشه‌بندي گرديده تا گامي در جهت شناخت بيشتر مصرف‌كنندگان و هموار كردن بازاريابي اين گروه برداشته شود. جامعه اين مطالعه، ايرانيان حاضر در پلتفرم‌هاي آنلاين بوده و تعداد نمونه 408 در نظر گرفته شده است. روش تحقيق از نظر هدف كاربردي، از منظر زماني، مقطعي و داراي ماهيت تركيبي است. در اين مطالعه از روش خوشه‌بندي و در نهايت از آزمون مقايسه ميانگين چند جامعه استفاده گرديده است. در اين مطالعه 2 خوشه در ميان مصرف‌كنندگان شناسايي گرديد كه در ميان آن‌ها تفاوت در ويژگي قوم‌مداري شاخص‌تر بوده است. در خوشه اول كه تمايل بيشتري به خريد پارچه خارجي نشان داده‌اند، تمايل جهان‌وطن‌گرايي بيشتر از بيگانه‌مداري بوده و لذا اين افراد بيشتر با بررسي ابعاد مختلف پارچه‌ها دست به انتخاب مي‌زنند. در خوشه دوم ميزان عدم تمايل به خريد كالاي خارجي نزديك به بي‌طرفي بوده و اين گروه را نمي‌توان طرفدار سرسخت پارچه داخلي دانست. اما با توجه به درصد افراد قوم مدار در اين گروه مي‌توان گفت كه اين افراد قوم‌مداران ناراضي از پارچه داخلي هستند. از اين رو، به نظر مي‌رسد صنعت نساجي براي جذب اين افراد مي‌بايست با تكيه بر غرايض ملي‌گرايي و با بهبود ويژگي‌هاي پارچه اقدام نمايد.