اثربخشي درمان با رويكرد رفتاردرماني-عقلاني-هيجاني و درمان پذيرش‌وتعهد بر استرس اكسيداتيو بيماران مبتلابه فشارخون بالا

سابقه و هدف: فشارخون بالا يكي از اصلي ترين عوامل مرگ ومير در جهان است. علي رغم اينكه فشارخون بالا منشأ پزشكي دارد، مداخلات روان شناختي نيز مي توانند در كاهش آن نقش مهمي ايفا كنند. بنابراين هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان با رويكرد رفتاردرماني-عقلاني-هيجاني و درمان پذيرش وتعهد بر استرس اكسيداتيو بيماران مبتلابه فشارخون بالابود. روش بررسي: پژوهش حاضر شبه تجربي از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل به همراه دوره پيگيري بود. جامعه آماري شامل تمامي افراد مبتلابه فشارخون بالا در شش ماه نخست سال ۱۳۹۹ در شهر بيرجند بودند كه به روش نمونه گيري در دسترس 36 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب به طور تصادفي در دو گروه آزمايش درمان عقلاني، هيجاني و رفتاري (12 نفر) و پذيرش و تعهد (12 نفر) و يك گروه كنترل (12 نفر) قرار گرفتند. افراد گروه هاي آزمايش به‌صورت هفتگي و در هر جلسه ۹۰ دقيقه درمجموع هشت جلسه، مداخلات درماني درمان عقلاني، هيجاني و رفتاري درايدن و نيمن (2013) و پذيرش وتعهد هيز (2011) را دريافت نمودند. ابزار پژوهش دستگاه فشارخون جيوه اي و روش اندازه گيري Hple و FRAP بود. جهت تحليل داده ها از روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر در نرم افزار SPSS24 استفاده شد.  يافته ها: درمان با رويكرد رفتاردرماني-عقلاني-هيجاني و درمان پذيرش و تعهد بر شاخص هاي استرس اكسيداتيو يعني مالون دي آلدئيد (0.01 P)، ظرفيت تام اكسيداني (0.01 P) و اسيداوريك (0.05 P) اثربخش بود كه در دو دوره پيگيري نيز تداوم داشت (0.01 P).نتيجه گيري: بر اساس نتايج، مي توان از مداخلات درماني درمان عقلاني-هيجاني-رفتاري و پذيرش وتعهد براي كاهش استرس اكسيداتيو بيماران مبتلابه فشارخون بالا در كنار روش هاي دارويي، استفاده كرد.