فرا تخصصي‌شدن رسانه‌هاي نوين در سايه نقد افلاطوني

هدف: ظهور رسانه‌هاي نوين و گسترش آن در ميان ملل مختلف، مسائل و دشواره‌هاي جديدي را به وجود آورده و يا تشديد كرده است. به‌‌دنبال اين گسترش، مفهوم «سلبريتي» جدي شده است و اظهارنظر درباره هر چيزي اعم از مسائل سياسي، اقتصادي، فرهنگي، علمي، تجربي، تاريخي و بهداشتي بدون داشتن تخصص معنا پيدا كرده و حتي به فراتخصص تبديل شد. از طرفي شبيه اين جريان در زمان افلاطون در نسبت رسانه با شاعر، خطيب و سوفيست مطرح بود. بنابراين اين پژوهش با ديدگاه انتقادي افلاطوني به چگونگي فراتخصصي ‌شدن رسانه‌هاي نوين پرداخته است.روش‌شناسي پژوهش‌: اين پژوهش ابتدا گزاره‌هاي افلاطوني را از محاورات او در باب موضوع سفسطه، شعر و خطابه، استخراج و تفسير كرده است. در ادامه با تحليل فلسفي به شناختي از فعاليت‌هاي رسانه به‌طور عام پرداخته است. سپس شبيه به آن در مقايسه با سلبريتي عصر حاضر در رسانه‌هاي نوين، مورد نقد و ارزيابي قرار گرفته است.يافته‌ها: در دو مرحله نقد افلاطوني به رسانه صورت مي‌گيرد. مرحله اول نقد به رسانه به‌صورت مطلق مورد ارزيابي واقع شده و نشان داد كه رسانه داراي ويژگي دانش‌نمايي، تحريك‌پذيري مخاطب و سرگرمي است. در مرحله دوم، به‌صورت ويژه رسانه‌هاي نوين را مورد ارزيابي قرار داده و نشان داد كه اين رسانه زمينه دروغ مجازي، چابلوسي، بازي با مخاطب، بي‌قانوني و جنون را فراهم كرده است.بحث و نتيجه‌گيري: اين مقاله تخنه نبودن رسانه‌هاي نوين و اينكه سلبريتي دانشمند نيست را گوشزد كرده و هشدارهاي قانوني را متذكر شد و به اين نكته دست يافت كه فراتخصصي در رسانه نوين، منجر به‌ وجودآمدن كثرت مجاز در عالم شده است. از اين رو رسانه نوين از لحاظ جنس با ديگر رسانه ها هويت يكساني دارد ولي از لحاظ ابزار زباني شدت گرفته و همچنين نقد را مي‌توان براساس نظر ارسطو ادامه داد و بستر تعليمي و سرگرمي را در رسانه هاي نوين دنبال كرد. در اين صورت است كه فلسفه مي‌تواند به مطالعه رسانه نوين و پديده سلبريتي بپردازد.