بررسي تأثير مخاطرات آب ‌و هوايي بر تعداد گردشگران ايراني به ‌منظور آينده‌ نگري گردشگري شهر اصفهان

صنعت گردشگري يكي از مهم‌ترين فعاليت‌هاي اقتصادي به شمار مي‌رود كه نقش مهمي در توسعه شهرها دارد و در سال‌هاي اخير رشد قابل ‌توجهي داشته است. اين صنعت نسبت به تغييرات آب‌ و‌ هوايي حساس بوده و هرگونه تغييري در آب‌ و‌ هوا بر كميت و كيفيت اين صنعت تأثيرگذار است. اصفهان يكي از مقاصد مهم گردشگري محسوب مي‌شود و همواره از سوي مخاطرات آب‌و‌هوايي مورد تهديد بوده است؛ ازاين‌رو پژوهش حاضر باهدف بررسي تأثير مخاطرات آب‌و‌هوايي بر تعداد گردشگران ايراني شهر اصفهان صورت‌گرفته است. در اين راستا از داده‌هاي مجموع بارش، حداقل مطلق دما، حداكثر مطلق دما، حداكثر بارش 24 ساعته، تعداد روزهاي همراه با گردوخاك، تعداد روزهاي همراه با يخ‌بندان، شاخص كيفيت هوا و آمار تعداد گردشگران شهر اصفهان طي دوره آماري 98-1387 در مقياس ماهانه استفاده شد. ابتدا با استفاده از روش رگرسيون خطي و همبستگي پيرسون ارتباط بين مخاطرات موردمطالعه و تعداد گردشگران بررسي شد. در ادامه ارتباط آنها با زمان تأخيرهاي يك‌ماهه، دو‌ماهه و يك‌ساله انجام شد. نتايج مطالعات صورت‌گرفته حاكي از آن است كه گردوغبار، گرماهاي فرين، خشكسالي و شاخص كيفيت هوا در ماه‌هاي گرم و سرماهاي فرين، بارش شديد و گردوغبار در ماه‌هاي سرد بر تعداد گردشگران تأثير داشته است. در مقياس سالانه نيز سرماهاي فرين، گرماهاي فرين و روزهاي همراه با يخ‌بندان تقريباً در تمام سال‌هاي موردمطالعه بر تعداد گردشگران تأثير گذاشته است. بررسي سري زماني موردمطالعه نيز حاكي از تأثير روزهاي همراه با يخ‌بندان، سرماهاي فرين، گرماهاي فرين، گردوغبار و شاخص كيفيت هوا بر تعداد گردشگران مي‌باشد. بيشترين همبستگي آن در ارديبهشت ماه با ضريب -0/8 به صورت معكوس در سطح 99 درصد معنادار بوده است. در ماه هاي فروردين و خرداد نيز مقدار همبستگي معكوس آن -0/7 و در سطح 95 درصد معنادار بوده است. در مقياس سالانه نيز يخبندان بيش از ساير پارامترها همبستگي و از نوع معكوس نشان داده است. اين پارامتر در سال 1392 با ضريب -0/7 بيشترين همبستگي را در سطح معناداري 99 درصد داشته است.