آينده‌نگاري مقاصد گردشگري ورزشي بر اساس رهيافت سناريو (مطالعه موردي: استان اصفهان)

عدم توجه به آينده در سياست‌هاي گردشگري كشور و اصرار بر الگوي «برنامه‌ريزي بر اساس وضع موجود» باعث شده است تا سياست‌هايي بسيار ناكارآمد براي مديريت مقاصد گردشگري ورزشي اتخاذ شود. لذا هدف اين مطالعه تحليل آينده مقاصد گردشگري ورزشي بر اساس شناسايي عوامل و پيشران‌هاي منتهي به سناريوهاي محتمل و ممكن تا افق زماني 1410 مي‌باشد كه از طريق يك مطالعه موردي در استان اصفهان انجام شده است. روش تحقيق اين مطالعه، از نوع پيمايشي است. داده‌ها با استفاده از سه روش مصاحبه، مرور ادبيات نظري و پرسشنامه‌هاي وزن‌دهي شده گردآوري شد. جامعه آماري شامل 14 نفر از متخصصين حوزه گردشگري ورزشي بودند كه به روش هدفمند انتخاب شدند. تحليل داده‌ها با استفاده از روش‌هاي تحليل ساختاري و تحليل سناريو انجام گرديد. يافته‌ها نشان داد سيستم گردشگري ورزشي استان اصفهان يك سيستم ناپايدار با 16 سناريو مي‌باشد كه شامل دو سناريوي غيرمحتمل، هفت سناريوي ناسازگار، دو سناريو با احتمال وقوع ضعيف، سه سناريوي با احتمال وقوع متوسط و دو سناريو با احتمال وقوع قوي است. سناريوي ششم محتمل‌ترين سناريو براي آينده 10 ساله استان اصفهان است. بر اساس اين سناريو، سرمايه‌گذاري در زيرساخت‌هاي گردشگري ورزشي در حالت راكد يا رو به كاهش بوده و سياست‌گذاري هوشمندانه‌اي براي توسعه انواع گردشگري ورزشي وجود نخواهد داشت. بر اين اساس، فقدان سياست‌گذاري واحد و منسجم با قابليت به‌روزرساني مداوم و پويا در سطح ملي، منجر به آسيب‌پذير شدن مقاصد گردشگري ورزشي استان اصفهان شده است. لذا مهمترين راهبردها و اقدامات برنامه‌ريزانه آينده، بايستي حول محور «سياست‌گذاري در سطح استاني» متمركز شود.