شناسايي عوامل مؤثر بر استقرار سازمان يادگيرنده پژوهش‌محور در آموزش و پرورش

مقاله حاضر با هدف شناسايي عوامل مؤثر بر استقرار سازمان يادگيرنده پژوهش‌محور در آموزش و پرورش (مشخصاً آموزش و پرورش استان كرمانشاه)، با كاربست روش آميخته و با تلفيق روش‌هاي‌كيفي (داده‌بنياد) و كمي (پيمايشي) به انجام رسيده است. جامعه‌آماري پژوهش از دو قسمت كيفي– كمي تشكيل شده؛ در بخش‌كيفي، حجم نمونه پژوهش 20 فرد مدنظر بود كه به شيوه‌ «نمونه گيري نظري» تعداد 20 مصاحبه با مديران و كاركنان آموزش و پرورش استان و خبرگان و صاحب‌نظران علمي و دانشگاهي انجام گرفت و در روش كمي، با استفاده از فرمول كوكران 384 نفر شامل معلمان آموزش و پرورش استان كرمانشاه در دو سطح ابتدايي (شامل پايه‌هاي اول تا ششم) و متوسطه (شامل پايه‌هاي هفتم تا دوازدهم) به‌صورت تصادفي در نظر گرفته شدند. اطلاعات گردآوري‌شده حاصل از مصاحبه‌ها، با استفاده از روش پژوهش داده‌بنياد (تئوري زمينه‌اي) و اطلاعات حاصل از پرسش‌نامه با استفاده از آزمونهاي تحليل عاملي تأييدي و مدل سازي معادلات ساختاري مورد تجزيه و تحليل فرار گرفتند و در اين پژوهش  به منظور سنجش اعتبار (روايي) پرسش‌نامه از دو روش اعتبار محتوايي (با روش اعتبار صوري) و اعتبار سازه و به منظور بررسي پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شده است. يافته‌ها مبين آن بوده است كه «سازمان يادگيرنده‌ پژوهش‌محور»، موجوديتي پويا و متغير مي‌باشد كه عواملي علّي «فردي و سازماني» (مشتمل بر ويژگي‌هاي شخصيتي، باورها و نيازهاي مربيان و متربيان، انگيزه‌هاي شغلي و نيز برنامه‌ريزي سازماني)، عوامل زمينه‌اي مبتني بر «روزآمدي و تحول بنيادين» (مشتمل بر تحول در نظام تعليم و تربيت، تحول سازماني و تحول فردي)، عوامل مداخله‌گر «درون سازماني» (مشتمل بر امكانات و ظرفيت هاي سازماني، ساختار سازماني، مديريت و فرهنگ سازماني) بر استقرار اين پديده در آموزش و پرورش استان كرمانشاه اثرگذار است.از ميان عوامل شناسايي‌شده مذكور، از منظر پاسخگويان، عوامل فردي (با ميانگين 4.11)، تحول در نظام تعليم و تربيت (با ميانگين 3.67) و نيز ساختار سازماني (با ميانگين 3.16) نسبت به ساير ابعاد بيشترين اثر گذاري را داشتند.