واكاوي اثرات مؤلفه هاي سازنده توانمندي ديجيتالي بر هوشمندسازي كسب و كارها؛ (مورد مطالعه: مديران واحدهاي دامپروري شهرستان كرمانشاه)

پيشرفت فناوري اطلاعات و ارتباطات و به‌ دنبال آن ديجيتالي شدن مراودات و ارتباطات، تمامي ابعاد زندگي بشر را فرا گرفته است؛ به‌گونه اي كه بدون اين فناوري‌هاي ارتباطي، روند زندگي روزمره غيرممكن و يا به ‌سختي خواهد گذشت. بخش توليدات دامي و لبني كه از نيازهاي ضروري روزمره افراد جامعه مي‌باشد نيز از اين قائده مستثنا نبوده و روز به‌روز بر گستردگي و قابليت استفاده از فناوري‌هاي ديجيتالي در آن بيشتر خواهد شد. از اين‌رو در پژوهش توصيفي پيمايشي حاضر سعي شد به واكاوي تاثير مؤلفه‌‌هاي سازنده توانمندي ديجيتالي مديران كسب و كارهاي دامپروري بر هوشمندسازي كسب و كارهاي آنان پرداخته شود. جامعه مورد مطالعه واحدهاي پرورش گاوشيري(صنعتي و سنتي) سطح شهرستان كرمانشاه بودند كه تعداد 152 نفر از آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي با انتساب متناسب مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌ها از طريق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري شد. روايي و پايايي پرسشنامه از طريق پانل متخصصان و آلفاي كرونباخ مورد تاييد قرار گرفت. پس از تكميل پرسشنامه‌ها از نرم افزار آماري SPSS18 و Amos جهت پردازش داده‌هاي دريافتي استفاده شد. بر اساس يافته‌ها با اطمينان 99 درصد بين صلاحيت فني با عامل قانوني، اقتصادي و روانشناسي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. هم چنين بر اساس نتايج، بين هوشمندسازي كسب و كار با عامل اقتصادي و صلاحيت فني در سطح 99 درصد ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد. در پايان پيشنهادهاي كاربردي براي مسئولان و برنامه ريزان ارائه شد.