فهم تجربه زيسته كيفيت ارتباطات ميان فردي و اجتماعي خبرنگاران در عصر كرونا

هدف اين مقاله مطالعه تجربه زيسته كيفيت ارتباطات فردي و اجتماعي خبرنگاران است. ويژگي‌هاي خاص زيست انساني به دليل اعمال اقدامات پيشگيرانه در دوران شيوع كرونا به شيوه هاي مختلف روابط افراد را تحت تأثير قرار داد و با ايجاد تغييرات جديد در زندگي روزمره و تعاملات انساني، تجربيات نويني را به وجود آورد. خبرنگاران با بيشترين سطح ارتباطات انساني، به عنوان جامعه آماري اين پژوهش انتخاب شد. در اين پژوهش براي فهم معناي عميق اين تجربيات از رويكرد پديدارشناسي تفسيري و روش مصاحبه نيمه ساخت يافته استفاده شده است. ميدان مطالعه تحقيق شامل خبرنگاران شهر تهران است و انتخاب نمونه تا اشباع نظري داده‌ها ادامه يافت و به 21 نفر رسيد. درنهايت، بر اساس تحليل مصاحبه‌ها، كدگذاري باز، محوري و انتخابي جهت شناسايي مقولات و مفاهيم در رابطه با نقش اقدامات پيشگيرانه در پاندمي كرونا در روابط ميان فردي و اجتماعي خبرنگاران انجام شد؛ در روابط ميان فردي دو مقوله «چالش در روابط شخصي و خانوادگي» و «تغييرات روحي و رواني» و در روابط اجتماعي سه مقوله «چالش در تعاملات اجتماعي و دوري از جامعه»، «چالش در درك اجتماعي متقابل» و «كاهش انسجام اجتماعي» احصا شد. يافته‌ها حكايت از آن دارد كه نوعي «چرخش معكوس» در روابط فردي و اجتماعي خبرنگاران نسبت به شرايط عادي ايجاد شده و عملاً روابط ميان فردي و اجتماعي خبرنگاران با چالش ‌هاي جدي مواجه شده است.