ارزيابي تغييرات مكاني- زماني شاخص سطح برگ و دماي سطح زمين در مناطق زيست اقليمي شمال ايران

مطالعه حاضر با هدف بررسي تغييرات مكاني- زماني شاخص سطح برگ (Leaf Area Index, LAI) و دماي سطح زمين (Land Surface Temperature, LST) در مناطق زيست‌اقليمي شمال كشور صورت گرفت. بدين منظور از سري زماني ماهانهLAI  و LST، توليدات سنجنده موديس (MODIS) براي كاربري هاي مرتع و جنگل طي سال‌هاي 2001 تا 2022 استفاده شد. براي بررسي روند شاخص هاي مورد مطالعه، بدليل وجود خودهمبستگي معني دار در سري زماني از آزمون من كندال پيش سفيد شده استفاده شد. شيب خط روند با استفاده از آزمون شيب تخمين گر سن محاسبه شد. نتايج نشان داد كه در دوره مطالعه، در تمامي مناطق زيست اقليمي، شاخص سطح برگ رو به افزايش است. همچنين، در اكوسيستم‌هاي جنگلي، ارتباط مستقيم بين LAI و LST در تمام فصول سال مشاهده شد، در حالي كه در اكوسيستم‌هاي مرتعي، ارتباط مستقيم در بهار و تابستان و ارتباط معكوس در پاييز و زمستان وجود داشت. روند افزايشي سبز شدن در مراتع مربوط به مناطق نيمه‌خشك و شديداً بادي (Z=2/944) و جنگل هاي مناطق معتدل با رطوبت نسبي خيلي بالا (Z=2/825 ) بسيار معني دار بود. شناسايي و تحليل ارتباط بين تغييرات LAI و LST مي‌تواند به توسعه راهكارهاي مديريتي مؤثر براي بهبود كيفيت اكوسيستم هاي شمال كشور و سازگاري با تغييرات اقليمي كمك كند.