بررسي استعاره‌هاي سازماني با تأكيد بر پيش‌فرض‌هاي هستي‌شناختي

سازمان پديدۀ پيچيده‌اي است كه شناخت وجوه گوناگون آن دشوار است. استفاده از شيوۀ شناخت استعاره‌اي در فضاي مطالعات سازمان و مديريت، پاسخي به اين نياز بوده است. هيچ‌يك از استعاره‌هاي بيان‌شده خالي از پيش‌فرض هستي‌شناختي نيست. هدف اين مقاله بررسي و طبقه‌بندي استعاره‌هاي سازمان از حيث نگاه هستي‌شناختي است. روش اين پژوهش از نظر ماهيت، استدلالي−تفسيري است و در آن از روش گونه‌شناسي و بررسي اَسناد استفاده شده است كه در آن‌گونه‌ها براساس استقراء و با انتخاب برچسب‌هاي مفهومي مناسب، شكل گرفته‌اند. بدين صورت كه استعاره‌هاي بيان‌شده در مورد سازمان با رويكردي استقرايي جمع‌آوري و مطالعه‌شده و براساس نوع نگاهشان به هستي سازمان تحليل شده است. سپس استعاره‌ها با توجه به مفروضات  هستي‌شناختي استنباط‌شده از آنها با پارادايم‌هاي مطرح‌شده در ادبيات موضوع متناسب‌سازي‌ گرديدند. با اشراف بر ‌هستي‌شناسي استعاره‌هاي مطرح‌شده، مي‌توان راه را براي استعاره‌پردازي‌هاي جديد خصوصاً با عنايت به هستي‌شناسي اسلامي باز نمود و ثانياً از افتادن استعاره‌پردازي‌هاي جديد در دام اين همان‌گويي يا التقاط جلوگيري كرد.