تبيين تربيتي چگونگي تبديل علم به ايمان در ديدگاه علامه مصباح يزدي (ره)

در تربيت ديني كه مهم‌ترين بعد تعليم و تربيت است، بايد علم و آگاهي و احساسات متربي در مسيري مثبت جاري شود و عواطف او درگير ايمان گردد. تحقق يا شكل‌گيري ايمان و به‌ويژه ايمان به خدا، از مسائل پيچيده در فلسفه، الهيات و بلكه روان‌شناسي بوده است. انديشمندان در ضمن مباحث فلسفي، كلامي، اخلاقي، تفسيري و روان‌شناختي، اشاراتي به بحث ماهيت علم و ايمان و ارتباط اين دو برحسب استنباط خود از متون ديني نموده‌اند. يكي از ديدگاه‌هاي مطرح در اين زمينه، ديدگاه نظام‌مند‌ و منسجم علامه مصباح يزدي(ره) است كه ارزش بررسي توسط پژوهشگران عرصۀ علوم انساني و معارف ديني را داراست. تبيينِ تربيتيِ نحوه شكل‌گيري ايمان براي تدوين الگوي تربيت ديني، مسئله‌اي است كه نبودش احساس مي‌شود. لذا هدف پژوهش حاضر اين است كه با روش تحليل محتوا، ديدگاه علامه مصباح(ره) را در مورد ماهيت علم و ايمان و ارتباط اين دو عنصر با يكديگر، مورد تجزيه و تحليل قرار داده، تا از اين طريق تبييني تربيتي از چگونگيِ تبديل علم به ايمان از منظر ايشان ارائه دهد. يافته تحقيق اين است كه بر اساس تحليل‌هاي انجام‌شده، تصديق عقلي بايستي با يكي از گرايش‌هاي فطري نفس همگام شود تا خوشايند نفس انسان گردد و بدان شوق پيدا كند و سرانجام به تصديق قلبي تبديل شود و ايمان حاصل گردد.