آسيب‌شناسي سياست‌هاي مرتبط با محصولات تراريخته در جمهوري اسلامي ايران

در عصر جهاني‌شدن، هم در منابع تهديد و هم در نوع تهديد و هم در ابزارهاي مورد استفاده، تحوّلي شگرف به وجود آمده است. تهديدات در عصر جهاني‌شدن دولت‌محور نبوده و داراي ويژگي‌هاي فراملي هستند و تمركز بر تهديدات نظامي كمرنگ‌تر شده است. ايران از ابتداي انقلاب اسلامي تاكنون درگير جنبه‌هاي سخت تهديدات نظير جنگ تحميلي، ترور و ساير اقدامات خشونت‌آميز بوده، ليكن با ظهور و بروز جنبه‌هاي نوين اين تهديدات نظير محصولات تراريخته، امنيّت كشور دچار تهديدات و دگرگوني‌هاي فراواني گرديده است. اين پژوهش در پي پاسخ به اين پرسش است كه آسيب‌هاي سياست‌هاي مرتبط با تهديدات نوين زيستي عليه جمهوري اسلامي ايران چيست. اين پژوهش به دنبال آسيب‌شناسي سياست‌هايجمهوري اسلامي ايران در برابر تهديدات نوين زيستي با تمركز بر محصولات تراريخته است. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه سياستگذاري‌ها در اين حوزه در قالب قوانين مدوّن يا ذيل برنامه‌هاي توسعه كشور صورت پذيرفته است، ليكن فقدان سياست‌هاي جامع يا ضعف سياست‌هاي كنوني و همچنين عدم ‌آسيب‌شناسي آن‌ها موجب بروز اختلاف‌نظر يا خلأهايي در اين زمينه گرديده است و قوانين فعلي نيازمند به‌روزرساني و انطباق بيشتري با تهديدات موجود است. علاوه بر آن در برخي حوزه‌ها كاستي‌هاي موجود نيز بايستي با قانون‌نگاري‌هاي‌ جديد جبران گردد. نتايج پژوهش آسيب‌هاي موجود در سياست‌گذاري كشور در حوزه تهديدات محصولات تراريخته را به چهار دسته از عوامل كاركردي، ساختاري، زمينه‌اي و ارتباطي تقسيم نموده است. در اين پژوهش از روش تحليل محتواي كيفي جهت‌دار به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شده است.