نگه‌داشت وجه‌ نقد توسط مديران با استفاده از تكنيك متغير‌هاي ابزاري از منظر انگيزه‌هاي احتياطي، معاملاتي و سوداگري

ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ وﺟﻪ‌ﻧﻘﺪ، ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ وسيعي از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ‌ﻫﺎي مرتبط با تحصيل، نگه‌داري و ﭘﺮداﺧﺖ آن بوده ﮐﻪ ﻫﺪف اصلي آن ﺗﻌﯿﯿﻦ ميزان ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ مطلوب واحد تجاري و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺮ آن اﺳﺖ. اين پژوهش در صدد است انگيزه‌هاي نگهداشت وجه‌نقد مطرح شده توسط كينز (1936) را  با بهره‌گيري از تكنيك متغير‌هاي ابزاري مورد بررسي قرار دهد. با استفاده از نرم افزار استاتا، داده‌هاي مالي مربوط به 120 شركت كه در سال‌هاي 1389 تا 1398 (10 سال)، در بورس اوراق بهادار تهران پذيرفته شده بودند، مورد بررسي و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان  داد كه وجه‌نقد يك متغير درون‌زا بوده است. همچنين يكي از دلايل نگه‌داشت وجه‌نقد توسط شركت‌ها، انگيزه‌هاي معاملاتي است (رابطه معكوس وجه‌نقد نگه‌‌داري شده و نوسان پذيري سود). از طرفي ديگر، نتايج حاكي از آن است كه  بين ميزان وجه‌نقد نگه‌‌داري شده و ريسك ورشكستگي (معياري وارونه از ورشكستگي) رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. در واقع بيانگر اين واقعيت است كه شركت‌ها به دليل انگيزه احتياطي اقدام به نگه‌‌داري وجه‌نقد مي‌كنند. علاوه بر اين، سفته‌بازي از جمله دلايل اصلي نگهداشت وجه نقد نيست. به‌طور كلي يافته‌ها بر نگهداشت ميزان مشخصي از وجه نقد  براي انجام معاملات روزمره (انگيزه‌هاي معاملاتي) و حفظ ثبات و پايداري و جلوگيري از ورشكستگي (انگيزه‌هاي احتياطي) در واحدهاي تجاري در ايران تاكيد دارد.