بررسي نقش حاكمان آل بويه در احياي فرهنگِ ايران باستان

به دنبال فتح ايران توسط مسلمانان و گرويدن اكثريت ايرانيان به اسلام، به طور نسبي در دو سده ي اول ه. ق فرهنگ ايراني دچار تغييراتي شد. با وجود اين بخش چشم گيري از آداب و سنن ايران پيش از اسلام ، حيات خود را در كنار ارزش هاي ديني جديد حفظ كرد . تحولات سياسي و ديني در ايران باعث شد برخي از اين سنت ها به فراموشي يا كنار نهاده شد . اما بعد از گذشت دو سده از فتح ايران و به دنبال روي كار آمدن حكومت هاي محلي تلاش هاي براي بازيابي و گسترش دوباره ي سنت هاي باستاني صورت گرفت . در اين ميان آل بويه از جمله سلسله هايي بود كه در اين زمينه نقش برجسته اي داشت و زمامداران اين سلسله ي محلي ايراني، گام هاي اساسي براي حفظ آداب و رسوم و آيين هاي ملي و احياء آن برداشتند. اين پژوهش در صدد پاسخ دادن به اين سوال است كه هدف حاكمان آل بويه از احياي فرهنگ ايران باستان چه بوده است؟ نتايج تحقيق حاكي از آن است كه فرمانروايان آل بويه به منظور كسب مشروعيت و بهتر پذيرفته شدن حكومتشان توسط مردم در صدد برآمدند تا به پاره اي از عناصر و مولفه هاي سياسي و فرهنگي ايران باستان عطف توجه نشان دهند.در اين پژوهش تلاش بر آن است تا با استخراج  اطلاعات و داده هاي تاريخي از منابع دست اول و با استفاده از رويكرد تاريخي به روش توصيفي- تحليلي به پاره اي تلاش هاي فرمانروايان آل بويه در زمينه توجه به فرهنگ ايران باستان بپردازد.