اثربخشي طرحواره درماني بر بهبود رضايت زناشويي و طرحواره هاي جنسي زنان فزون وزن

مقدمه: رضايت زناشويي در زوج ها در گرو رضايت جنسي و درك بهتر نيازهاي يكديگر از هم است. تغييرات جسماني همانند فزون وزني و چاقي مي تواند برداشت افراد از بدن  و ظاهرشان را منفي كرده و رضايت زناشويي آنها را به مخاطره بياندازد. لذا، پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي طرحواره درماني بر رضايت زناشويي و طرحواره هاي جنسي در زنان فزون وزن انجام شد. روش كار: روش تحقيق حاضر نيمه آزمايشي است و براي جمع آوري داده ها از طرح پيش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمايش و كنترل استفاده شد. جامعه آماري پژوهش را كليه زنان مبتلا به فزون وزني شهر تهران ساكن در منطقه 1 در سال 1402 تشكيل دادند كه از بين آنها، 30 نفر به روش نمونه گيري آسان و داوطليانه انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمايش مداخله طرحواره درماني در طي 12 جلسه 90 دقيقه اي دريافت كرد. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل رضايت زناشويي (Fowers Olson,1993)، طرحواره جنسي (Andersen and Cyranowski, 1994)بودند. داده ها طريق نرم‌افزار spss-v24 با روش آنكووا انجام گرفت. يافته ها: يافته ها نشان داد كه مداخله طرحواره درماني به طور معناداري بر رضايت زناشويي و طرحواره هاي جنسي بهبود بخشيد (P 0/05). نتيجه گيري: درك عميق‌تر از طرحواره‌هاي دوره كودكي، همانطور كه در مداخله طرحواره‌درماني به آن پرداخته شده است، مي تواند به درك ويژگي‌هاي شخصيتي ناكارآمد كه در درمان افراد فزون وزن تداخل مي كند، كمك كند. همچنين، مراجعان با شناخت طرحواره ها به روشهاي مقابله اي انطباقي و سازگارانه در زندگي زناشويي دست بيابند.