ارتباط بين طرح واره‌هاي ناسازگار اوليه و ترس از ارزيابي منفي در متقاضيان جراحي زيبايي براساس نقش ميانجيگر كمال‌گرايي

مقدمه: افرادي كه با باورهاي منفي درباره خود مواجه هستند، ممكن است به‌شدت تمايل داشته باشند كه در ظاهر فيزيكي خود به دنبال كمال‌گرايي باشند. اين تمايل به بي‌عيب بودن مي‌تواند با ترس از ارزيابي منفي در ارتباط باشد؛ لذا هدف پژوهش حاضر تبيين رابطه علي بين طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و ترس از ارزيابي منفي در متقاضيان جراحي زيبايي بر اساس نقش ميانجيگر كمال‌گرايي در شهر اصفهان بود. روش كار: اين مطالعه به شكل توصيفي - همبستگي انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمام افراد متقاضي جراحي زيبايي در سال ۱۴۰۱ بود. از اين جمعيت، 201 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي كمال‌گرايي هيل، فرم كوتاه طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه يانگ، و ترس از ارزيابي منفي استفاده شد. سپس داده‌ها با استفاده از روش معادلات ساختاري و نرم‌افزار AOMS26 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج معادلات ساختاري حاكي از برازش مناسب مدل پژوهش بود. همچنين نشان داده شد كه ضريب مسير غيرمستقيم بين طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه با ترس از ارزيابي منفي (p=0.001, β=0.330)مثبت و معنادار است. براين‌اساس مي‌توان گفت دو متغير كمال‌گرايي منفي و كمال‌گرايي مثبت به‌صورت مثبت و معنادار رابطه بين طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه با ترس از ارزيابي منفي را در بين متقاضيان جراحي زيبايي ميانجيگري مي‌كند همچنين ضريب مسير غيرمستقيم بين طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه با ترس از ارزيابي منفي از طريق كمال‌گرايي مثبت (p=0.001, β=0.140) و از طريق كمال‌گرايي منفي،(p=0.001, β=0.190) مثبت و معنادار است.نتيجه‌گيري: باتوجه‌به نتايج به‌دست‌آمده مي‌توان گفت هم كمال‌گرايي منفي و هم كمال‌گرايي مثبت رابطه بين طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و ترس از ارزيابي منفي را به‌صورت مثبت و معنادار ميانجيگري مي‌كند. نتايج اين پژوهش قابليت استفاده توسط مشاوران و روان‌شناسان را دارد.