بررسي شيوه‌هاي حلّي علامه ‌شعراني در تعارضات اعتقادي (با التفات به ديدگاه‌هاي علامه طباطبايي)

اخبار و روايات به‌ مثابه يكي از اركان ثقلين در استنباط، تبيين و اثبات آموزه‌هاي اعتقادي و دفاع از آنها نقش انكارناپذيري دارند. با اين ‌حال برخي از اين اخبار ممكن است در تعارض با اخبار ديگر و يا با داده‌هاي رخنه‌ناپذير عقلاني قرار گيرند. پژوهش حاضر بنا دارد نشان دهد تلاش‌هاي علامه ابوالحسن شعراني در ارائه پيشنهادهايي براي رفع تعارض‌هاي بدوي ميان اخبار اعتقادي با يكديگر و يا با رهيافت‌هاي عقلي، تا چه مقدار مقرون به صواب است؟ براي نيل به اين پاسخ، مقاله حاضر با روش «توصيفي ـ تحليلي» و در موافقت يا مخالفت با اين پاسخ به روش «انتقادي» بر انديشه‌هاي علامه طباطبائي تكيه كرده ‌است. در نگاه اجمالي مي‌توان پيشنهادهاي علامه ‌شعراني براي رفع تعارض‌هاي مزبور را اين‌چنين برشمرد: ترجيح جانب موافق با صراحت عقل يا قرآن، حمل يكي از متعارضان بر تقيه، عدم توجه به خبر واحد در صورت تعارض با خبر متواتر، رعايت ملاحظات ادبي، اتخاذ تأويل، التفات به غرض (براي برقراري وفاق)، تقييد و تخصيص. علامه طباطبائي با شماري از پيشنهادهاي علامه شعراني موافق است و در شماري ديگر با او همراهي ندارد.