آينده پژوهي مديريت اسلامي؛ رويكرد واقع گرايي

آينده ‌پژوهي به عنوان ابزاري كارآمد، در تحليل روندها و عوامل مؤثر بر تغييرات شتابان پديده‌هاي اجتماعي، به ترسيم سناريوهاي محتمل آينده مي‌پردازد. اين رويكرد با واكاوي منابع، الگوها و عوامل تغيير و ثبات، افق‌هاي نوين آينده را پيش‌روي ما قرار مي‌دهد (آينده‌هاي اكتشافي) و الزامات نيل به آن را ترسيم مي‌كند (آينده‌هاي هنجاري). در اين ميان، علوم انساني اسلامي نيز از اين ظرفيت آينده‌پژوهي بي‌بهره نمانده و در اين پژوهش، به بررسي روند پژوهشي يكي از مصاديق آن، يعني مديريت اسلامي، مي‌پردازيم. در اين مقاله دو چهارچوب براي تهيه سناريوي پژوهشي ارائه شده است: سناريو اول بر امنيت، اجتناب از پيامدهاي نامطلوب و ايفاي تعهدات تمركز دارد. و سناريو دوم پژوهش‌ها در چارچوب دانش موجود مديريت، با لحاظ تغييرات لازم، انجام مي‌پذيرد. كه اولي با سازگاري تحت ساختار موجود دانش مديريت در ضمن تغييراتي و دومي نه تحت ساختار موجود دانش مديريت بلكه با شكل‌بخشي جديدي به پژوهش در مديريت مي‌پردازد. اين مطالعه، به پژوهشگران كمك مي‌كند تا با توجه به تحولات آينده، راهبرد انقلابي را در زمينه سازگاري يا شكل ‌دهندگي اتخاذ نمايند.