الگوي تخمين مقدار سايش حلقه‌هاي موتور بر اساس مقدار گازهاي نشتي محفظه لنگ‏ و مصرف روغن در ‏آزمون‌هاي دوام

پيش‌بيني عمر موتور همواره در صنعت خودرو مورد توجه بوده است. سايش، اصلي‌‏ترين عامل در محدود كردن عمر يك موتور است. سايش در بين قطعاتي كه حركت رفت و برگشتي زياد در موتور دارند، مورد توجه است. حلقه‌هاي سمبه و استوانه‌ها به همراه ياتاقان‌ها مهمترين قطعات تحت سايش در موتور هستند. در اين مقاله به بررسي الگوي سايش در حلقه و استوانه موتورهاي هم خانواده بعد از آزمون‌هاي دوام 500 ساعت پرداخته شده است. نتايج درجه‌بندي اين قطعات بعد از آزمون دوام به عنوان معيار سايش مد نظر قرار داده شده است. سپس اين داده‌هاي كيفي به روش منطق فازي به متغيرهاي گازهاي نشتي محفظه لنگ‏ و مقدار مصرف روغن موتور در ساعات انتهايي آزمون وصل شده‌اند. نهايتاً يك معيار براي سنجش سايش بدون نياز به بازكردن و درجه‌بندي قطعات موتور ارائه شده است. كاربرد اين معيار براي برنامه‌ريزي آزمون‌هاي آتي بر روي موتورهاي كاركرده با توجه به مقدار سايش و بدون نياز به بازكردن آن‌ها است. دستاورد مهم اين روش صرفه‌جويي در هزينه و زمان آماده‌سازي موتور با توجه به مقدار سايش است.