بررسي چارچوب قانوني براي حفاظت از محيط‌زيست در فضاي جو، ارائه راه كارهاي مناسب براي پر كردن شكاف‌هاي قانوني

بيش از پنجاه سال است كه انسان به كاوش و اكتشاف در فضا پرداخته است و در اين مدت، دستاوردهاي چشمگيري در زمينه فضا و فضانوردي به دست آمده است. اما علي‌رغم پيشرفت‌هاي زياد، چالش‌هايي نيز براي طبيعت و نيز انسان رخ داده است. يكي از اين چالش‌ها زباله‌هاي توليد شده و يا انتقال داده شده به فضا هستند. اين زباله‌ها آسيب‌هاي زيادي را براي محيط‌زيست فضا، كره زمين و انسان‌ها ايجاد كرده است. نبود قانون‌هاي مناسب و يا عدم كارايي اين قانون‌ها مخصوصا پيرامون چارچوب قوانين بين‌الملل، مسئوليت پذيرش و مسئوليت ايجاد زباله، مخصوصا زباله‌‌هاي هسته‌اي سبب شده است كه تهديدهاي موجود در سال‌هاي اخير جدي‌‌تر شوند. هدف اصلي اين مقاله بررسي شكاف‌هاي سياستي و نيز قواني موجود پيرامون زباله‌هاي فضايي با استفاده از روش توصيفي- تحليلي است. همچنين اين مقاله سعي دارد راه‌حل‌هايي شامل انطباق با اصول حقوق محيط‌زيست، تعريف زباله‌هاي فضايي تحت قوانين بين‌المللي و يك روند اصلاحي براي پر كردن شكاف‌هاي قانوني موجود ارائه ‌كند. بررسي شكاف‌هاي موجود نشان از نياز به افزايش تلاش‌هاي موجود براي كاهش زباله‌هاي فضايي است. در انتها اتخاذ يك سياست مشترك توسط دولت‌ها براي قبول زباله‌‌هاي فضايي و همچنين مسئوليت‌پذيري در قبال آن، امري ضروري به نظر مي‌رسد.