مروري بر مطالعات آتش‌سوزي در اكوسيستم‌هاي طبيعي ايران از سال 1377-1402

بررسي اثرات آتش بر ويژگي‏هاي مختلف اكوسيستم‏ها داراي اهميت به‌سزايي در مديريت و به‌كارگيري آن به عنوان يك ابزار مديريتي است. مقاله حاضر در صدد است تا به جمع‏آوري تمامي مقالات منتشر شده در اين پژوهش بين سال‌‌هاي 1377-1402، علاوه بر دسته‏بندي و جمع‏بندي نتايج آنها، نگاهي به جنبه‏هاي كمتر ديده شده آن نيز داشته باشد. تمامي مقالات مجله‏اي از دو پايگاه Magiran و SID و همچنين مقالات همايشي از سايت Civilica جمع‌‌آوري گرديد. براي جستجوي مقالات از كليدواژه «آتش» استفاده گرديد. 192 مقاله مجله‏اي و 249 مقاله همايشي انتخاب و بررسي شدند. نتايج نشان داد كه 82 تا از مقالات ارائه شده در كنفرانس‌ها (130 مورد) از سال 1391و 85 درصد از مقالات مجله‏اي (82 عدد) از سال 1392 به بعد منتشر شده‏اند. بيشترين ميزان انتشار مقالات مجله‏اي مربوط به سال 1395 تا 96 (30 مورد) بود كه بيانگر روند رو به رشد و شتابان تحقيقات در اين زمينه است. تفكيك استاني انتشار مقالات نيز نشان داد كه بيشتر محل تحقيق سه استان شمالي گلستان (27 مورد)، مازندران (23 مورد) و گيلان (13 مورد) است. جنگل با بيش از 70 درصد مقالات، سهم بيشتري در مطالعات آتش دارد. تقسيم‏بندي مقالات در سه گروه تجربي، مدل‌سازي و مروري نيز نشان داد كه بيش از 65 درصد مقالات از نوع تجربي بوده است. بررسي دوره زماني تحقيقات نيز نشان داد كه دوره زماني يكساله (60 درصد)، دو تا سه ساله (23 درصد) و چهار تا ده ساله (15 درصد) داراي بيشترين حجم مقالات بودند و دوره زماني بلندمدت (بيش از ده سال) تنها محدود به دو مورد مقاله بود. رژيم‌هاي آتش‌سوزي در حال حاضر به دليل عوامل متعدد تغيير جهاني، به ويژه تغييرات آب و هوا، استفاده از زمين، و تأثير مستقيم انسان از طريق اشتعال و سركوب، در حال تغيير هستند. بنابراين درك بهتر محرك‌ها، الگوها و تأثيرات اين رژيم‌هاي آتش‌سوزي در حال تغيير در حال حاضر و ادامه در آينده بسيار مهم است.