بررسي وضعيت آلايندگي فلزات سنگين شيرابه مدفن زباله شهري تنكابن و گروه‌‌هاي عاملي مهم جاذب‌‌هاي زيستي در حذف نيكل از شيرابه

شيرابه جمع شده در زير مدفن‌هاي زباله حاوي يون‌هاي شيميايي متعددي است كه مي‌تواند توسط عوامل حركتي چون انتشار مولكولي (Diffusion) و فرارفت (Advection) از لايه‌هاي خاك زير مدفن عبور كرده و به منابع آب زيرزميني مي‌رسد. آلودگي منابع آبي بواسطه فاضلابهاي غير قابل تجزيه فلزات سنگين، موجب نگراني زيادي در دهه‌هاي اخير گرديده است. بيشترين نگراني از فلزات سنگين سمي موجود در پسماندهاي صنعتي بر اساس WHO شامل نيكل، كادميوم، كروم، كبالت، مس، سرب، جيوه و روي مي شود. اين فلزات به صورت محلول در آب و خاك وارد شده و ضمن آلودگي آب‌هاي سطحي و زير زميني و خاك، سبب بر هم زدن اكوسيستم هايي كه به آن وارد مي شوند مي گردند. در يك برنامه پايش از محل جمع آوري شيرابه‌هاي مدفن زباله در پرده‌سر شهرستان تنكابن،  به بررسي فاكتورهاي شيميايي، فيزيكي پرداخته شد. نمونه برداري به مدت 24 ساعت در 5 مرحله در تيرماه 1398 انجام گرديد.  مطابق با نتايج ميزان فلز سنگين نيكل بيش از حد استاندارد گزارش شده است. در ادامه اين پژوهش با هدف معرفي انواع جاذب‌هاي زيستي ميكروبي و مشتق شده از گياهان به منظور حذف نيكل از محلول آبي و آشكارسازي ظرفيت جذب هر جاذب، از مقاله‌هاي يافت شده در بين سالهاي 2001 تا 2020 استفاده شده است. تحقيقات صورت گرفته و نتايج حاصل از آن با توجه به مزاياي بالقوه، استفاده از اين بيومس ها به عنوان جاذب زيستي جهت حذف نيكل در محلول آبي را به عنوان چشم اندازي اميدوار كننده و دوستدار محيط زيست پيشنهاد مي كند. سايت‌هاي اتصالي جهت جذب نيكل روي سطح جاذب زيستي شامل گروه‌هاي عاملي اعم از هيدروكسيل، كربوكسيل، كربونيل، آمين و ... مي‌باشند كه نقش اين گروه ها در تبادل يوني با نيكل تعيين كننده مي‌باشد.