توموگرافي ژئوالكتريك كارست تاقديس آسماري (جنوب شرق مسجد سليمان)

استفاده از عوارض سطحي در مطالعات هيدروژئولوژي كارست همواره نمي تواند به عنوان اصلي ترين عامل تعيين كننده مناطق با پتانسيل زياد آب زيرزميني باشد لذا همواره استفاده از اكتشافات زيرسطحي به عنوان مكمل اين مطالعات توصيه مي شود. در تحقيق حاضر كه در محدوده تاقديس آسماري واقع در شمال شرق خوزستان انجام گرديده تلفيقي از تحليل هاي سطحي و اكتشافات ژئوالكتريكي با فنون نوين معكوس سازي استفاده شده است. اين تكنيك ها بر پايه معكوس سازي داده هاي مقاومت الكتريكي استوار است. در انجام اين روش از نرم افزار RES2DINV بهره جسته شد كه با توجه به سيستم حاكم بر تاقديس آسماري از روش الگوريتم محدوديت همواري و جهت حل ماتريكس ژاكوبي از روش عناصر محدود استفاده گرديد. مدل در فرآيند معكوس سازي، مقاومت را با به حداقل رساندن اختلاف بين داده هاي مشاهده اي و محاسباتي تخمين مي زند. توموگرافي الكتريكي بر روي داده هاي مقاومت ظاهري سه پروفيل e, T و GTα كه با آرايه شلومبرژه داده برداري شده اند صورت گرفته است. با مقايسه نتايج حاصل از مطالعات زمين شناسي سطح الارضي و ژئومورفولوژي با مطالعات تحت الارضي (ژئوالكتريك و حفاري هاي اكتشافي) عدم همبستگي بين نمايان گرهاي سطحي آب زيرزميني و كارست شدگي عمقي در تاقديس آسماري محرز گرديد. بر اساس شواهد سطحي، نتايج حفاري ها و مطالعه ژئوالكتريك، تكامل كارست سطحي در تاقديس آسماري به صورت ناقص (درجه مروكارست) و تكامل كارست عمقي به صورت پيشرفته (درجه هولو كارست) مي باشد. در تعيين مناطق با كارست شدگي بالا در تاقديس آسماري نمي توان فقط به استفاده از نمايان گرهاي آب زيرزميني اكتفا نمود.