غربالگري شنوايي و بررسي نياز به سمعك درسالمندان

زمينه و هدف: افت شنوايي يكي از شايع ترين مشكلات سالخوردگان بشمار مي آيد. كاهش شنوايي مي تواند منجر به افسردگي، انزوا و عملكرد ضعيف سالمندان به ويژه آنهايي شود كه تحت ارزيابي و درمان كم شنوايي قرار نگرفته اند. اين مطالعه با هدف غربالگري شنوايي و بررسي نياز به سمعك در سالمندان صورت گرفت. روش بررسي: اين پژوهش مقطعي- تحليلي روي 52 سالمند 51 تا 97 ساله مطابق با برنامه غربالگري شنوايي انجمن گفتار و شنوايي امريكا (1997) صورت گرفت تا شيوع اختلال شنوايي و نياز به سمعك در آنها بررسي شود. به منظور بررسي ناتواني شنيداري از خودارزياب معلوليت شنوايي سالمندان- نسخه غربالگري استفاده شد. يافته ها: نتايج مطالعه نشان داد كه بالغ بر 86 درصد افراد مورد مطالعه دچار درجات مختلفي از كم شنوايي هستند. همبستگي معني داري بين ميانگين آستانه هاي 1, 0.5 و 2 كيلوهرتز 26£ در گوش بهتر و امتياز پرسشنامه 10£ مشاهده شد. بر اساس اين دو معيار 21.2 درصد افراد نياز به سمعك داشتند در حالي كه فقط 18 درصد افراد نيازمند، اين وسيله را در اختيار داشتند. نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش حاكي از شيوع بالاي كم شنوايي در سالمندان است. از اين رو بررسي نياز به سمعك در اين جامعه رو به رشد امري ضروري به نظر مي رسد. از بين معيارهاي مختلف كانديداتوري سمعك بيشترين همبستگي بين ميانگين آستانه هاي 1, 0.5 و 2 كيلوهرتز 26£ در گوش بهتر و امتياز پرسشنامه 10£ مشاهده شد. بنابراين مناسب ترين معيار براي كانديداتوري سمعك استفاده توام از اين دو است.