بررسي اثر فرآيند انعقاد شيميايي و افزايش آهك بر ارتقاي كيفيت پساب خروجي از بركه هاي تثبيت دانشگاه علوم پزشكي كاشان

سابقه و هدف: در منطقه كاشان به دليل كمبود منابع آب، يكي از گزينه هاي مطرح استفاده دوباره از فاضلاب تصفيه شده براي مصارف كشاورزي و فضاي سبز است. بركه هاي تثبيت فاضلاب يكي از روش هاي ساده و ارزان قيمت تصفيه فاضلاب به خصوص در مناطق كويري است. يكي از معايب آنها بالا بودن غلظت مواد معلق به دليل رشد شديد جلبك ها در پساب خروجي است كه مي تواند براي استفاده دوباره در سيستم هاي آبياري قطره اي مشكل آفرين باشد، به همين دليل بايستي غلظت آنها را كاهش داد. مواد و روش ها: اين تحقيق به منظور بررسي اثر مواد منعقدكننده مختلف و آهك بر بهبود كيفيت پساب خروجي از بركه هاي تثبيت دانشگاه علوم پزشكي كاشان در تابستان 1385 انجام گرفت. اثر سه نوع ماده منعقدكننده شامل آلوم، سولفات فريك وكلرور فريك به همراه آهك در دوزهاي متفاوت بر عواملي همچون كدورت و مواد معلق از طريق آزمايش جار مورد بررسي و آناليز قرار گرفت. نتايج: نتايج تحقيق نشان داد كه بهترين ماده براي اين منظور سولفات فريك در دوز 20 ميلي گرم در ليتر است، به طوري كه سبب مي شود غلظت مواد معلق از 215 به 8/11 ميلي گرم در ليتر و ميزان كدورت از 189 NTU (Nephelometric Turbidity Unit) به 9/14 NTU كاهش يابد. بالاترين درصد حذف به دست آمده مربوط به سولفات فريك در دوز 20 ميلي گرم در ليتر بود كه ميزان آن 5/94 درصد براي مواد معلق و 1/92 درصد براي كدورت بود. نتيجه گيري: با استفاده از فرآيند انعقاد شيميايي مي توان كيفيت پساب خروجي از بركه هاي تثبيت دانشگاه علوم پزشكي كاشان را به پايين تر از حد استاندارد سازمان حفاظت محيط زيست ايران (يعني مواد معلق كمتر از 100 ميلي گرم در ليتر و كدورت كمتر از 50 NTU و PH در محدوده ي 5/8-6) رسانيد.