ارزيابي عوامل خطر سرطان پروستات در استان مازندران

زمينه و هدف : سرطان پروستات شايع ترين سرطان بدخيم در مردان بوده و بعد از سرطان ريه دومين علت مرگ ناشي از انواع سرطان در مردان است. اين مطالعه به منظور ارزيابي برخي عوامل خطر سرطان پروستات در استان مازندران انجام گرديد. روش بررسي: اين مطالعه مورد - شاهدي همسان سازي شده فردي بر اساس سن و همسايگي بود كه روي 104 بيمار و 104 شاهد در استان مازندران طي سال 1384 انجام گرفت. با استفاده از اطلاعات ثبت سرطان ايستگاه تحقيقاتي بابل نشاني بيماران تهيه گرديد. با مراجعه به درب منزل بيماران و افراد شاهد، پرسشنامه از پيش تدوين شده تكميل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري STATA(8.0) تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها : نتايج آناليز تك متغيره لجستيك شرطي نشان داد كه سن، وجود عفونت يا التهاب پروستات، مصرف الكل، مصرف چپق و قليان، ابتلا به سرطان پروستات اقوام نزديك، شاخص توده بدني، وجود سرطان هاي ديگر، فعاليت شغلي، شدت فعاليت شغلي و پياده روي بر ابتلا به سرطان پروستات تاثير قابل توجهي دارد (20/0P<). در يك مدل چند متغيره رگرسيون لجستيك شرطي و با استفاده از روش گام به گام (Stepwise) و مبادرت به حذف مخدوش كننده ها و تعديل يافته هاي معني دار قبلي مشاهده گرديد كه عفونت يا التهاب پروستات، مصرف الكل، سن بالاتر از 60 سال و سابقه سرطان پروستات در اقوام نزديك به عنوان موثرترين عوامل در ابتلا به سرطان پروستات شناسايي گرديدند. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه سن و ابتلا به سرطان پروستات اقوام نزديك و همچنين وجود عفونت يا التهاب پروستات و مصرف الكل عوامل خطر ابتلا به سرطان پروستات مي باشند. لذا پيشنهاد مي شود كه مردان از يك سن خاص (مثلاً 60 سال و بيشتر) به طور سالانه مورد آزمايش هاي غربالگري قرار گيرند.